လူျပန္ေတာ္မ်ားကို ၾကိဳဆိုၾက (၀ီရသူ-မစိုးရိမ္)

စာေရးသူ လူ႔ျပည္ျပန္ေရာက္မွ နာမည္ေက်ာ္ရဟန္းပ်ဳိမ်ား လူျပန္ေတာ္ဘဝသို႔ ကူးေျပာင္းသြားသည္မွာ ၂ ပါးပင္ရွိေလၿပီ။ ၂ ပါးစလုံး ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားသူမ်ားပင္ ျဖစ္ေပသည္။ တပါးက ႏိုင္ငံေရးနယ္ပယ္မွာ ထင္ရွားသူျဖစ္ၿပီး က်န္တပါးမွာ သာသနာေလာက၌ ထင္ရွားသူျဖစ္ေလသည္။ ႏိုင္ငံေက်ာ္ ကမာၻေက်ာ္ ဆရာေတာ္ေလးမ်ား ျဖစ္ၾက၏။

ေဘာလုံးပဲြတရားႏွင့္ ဂမၻီရပ်ားရည္

ဦးဂမၻီရႏွင့္ လူခ်င္းမေတြ႔ဆုံဖူးေသာ္လည္း အိုးဘိုေထာင္မွာ ေနရစဥ္တြင္ အဆက္ အသြယ္ရွိခဲ့ေပသည္။ မိမိက ေရွးဦးစြာေရာက္ႏွင့္ေနေသာ ေက်ာင္းသားေဟာင္းႀကီးျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သတင္းၾကားသည္ႏွင့္ လွမ္း၍ဆက္သြယ္ကာ မိတ္ဆက္စာေပး၍ အားေပးစကား ေျပာခဲ့ဖူး၏။ အေၾကာ္အေလွာ္မ်ားလည္း လွဴလုိက္ပါ၏။ ဦးဂမၻီရထံမွ ျပန္စာရခဲ့ပါ၏။ ၂၀၀၂-အင္းစိန္ရြာမမွာ “အၿမဲ႐ႈံးေနေသာ ေဘာလုံးပြဲ” ေဟာစဥ္က သူဟာ အႀကီးတန္းသင္တန္းသားအျဖစ္ တရားနာခဲ့ရေၾကာင္း၊ ဓာတ္ပုံကင္မရာျဖင့္ မွတ္တမ္းတင္သည့္ ဦးဇင္းတပါးမွာ သူသာျဖစ္ေၾကာင္း ပါဝင္ေလ၏။ စာႏွင့္အတူ ပ်ားရည္တဗူးလည္း ပါလာေလသည္။ တပည့္လည္းျဖစ္၊ ကပၸိယလည္းျဖစ္သူ အတူေန ေမာင္ေၾကး႐ုပ္ကား “ဂမၻီရပ်ားရည္” ဟု အမည္ေပးေလသည္။

ဦးဂမၻီရလွဴလိုက္ေသာပ်ားရည္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ထိုကဲ့သို႔ နာမည္ေပးျခင္းျဖစ္၏။ “ဂမၻီရပ်ားရည္” ေလ်ာ႔သြားလ်င္ တျခားပ်ားရည္ႏွင့္ ေရာကာ “ပြား”ထားျပန္၏။ ညေနတုိင္း ဆရာေတာ္ “ဂမၻီရပ်ားရည္” ဘုရားဟု ဆိုကာ ကပ္ရွာေလေတာ့၏။ ဦးဂမၻီရကို ထိုသို႔ပင္ ေလးစားၾကည္ညဳိၾကေလသည္။


စအဖေၾကာင့္ စိတၱဇျဖစ္ခဲ့ရေလသေလာ

ဆက္လက္၍ ၎စာထဲ၌ ေငြေၾကးကိစၥမ်ားေၾကာင့္ သိကၡာခ်ထားခဲ့ရေၾကာင္း၊ ရဟန္းတပါး မဟုတ္ေတာ့ေၾကာင္းလည္း ပါဝင္ေလသည္။ သူ႔စာဖတ္ရသူတိုင္းက “စိတ္ပုံမွန္ မရွိေတာ့ေၾကာင္း” ေကာက္ခ်က္ခ်ၾက၏။ ဆက္လက္စုံစမ္းၾကည့္ရာ စစ္ေၾကာေရးကာလမွာ “စရဖ” (စစ္ဖက္ေရးရာ လံုၿခံဳေရးအဖြဲ႔) ၏ ညႇင္းပန္းႏွိပ္စက္မႈကို အလူးအလဲ ခံခဲ့ရေၾကာင္း၊ အသက္ကငယ္ငယ္ ေလာကဓံက ႀကီးႀကီး ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ လည္းေကာင္း၊ တပါးတည္းေနရသည့္ ေန႔ရက္မ်ားကို ျဖတ္သန္းရ ခက္ခဲေသာေၾကာင့္လည္းေကာင္း စိတ္က်န္းမာေရး မေကာင္းေတာ့ဟု သိရျပန္ပါသည္။

တေယာက္တည္း ေပါက္ကဲြေနတဲ့သူ

စာေရးသူက တရားအားထုတ္ဖို႔ ဆႏၵျပဳလိုက္၏။ တရားအားမထုတ္ဖူးေၾကာင္းႏွင့္ အလုပ္ေပးတရား စာအုပ္မ်ားရွိက ပို႔ေပးပါရန္ စာျပန္သျဖင့္ မဟာစည္ဆရာေတာ္ႀကီး၏ “ဝိပႆနာ႐ႈနည္းက်မ္း” စာအုပ္ေလးကို ပို႔ေပးလိုက္၏။ အသက္ကငယ္ငယ္၊ အေတြ႔အႀကဳံကႏုႏု၊ စိတ္ဓာတ္က ျပင္းျပင္း၊ သမာဓိအလုပ္က နည္းနည္းျဖစ္ေန၍ အၿမဲတမ္း တေယာက္တည္းေပါက္ကြဲေနပုံ ရေလသည္။ မၾကာခဏ သူ႔အေၾကာင္းသာ ၾကားေနရေလ၏။

တကိုယ္ေတာ္တုိက္ပဲြ သူဆင္ႏြဲ

သိပ္မၾကာလိုက္ပါ။ ဦးဂမၻီရ အစာငတ္ခံ ဆႏၵျပသံ ၾကားရပါေတာ့၏။ “ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လြတ္ေျမာက္ေရး ဒို႔အေရး” ေအာ္သည္။ “ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား လြတ္ေျမာက္ေရး ဒို႔အေရး” လည္း ေၾကြးေၾကာ္သည္။ တျခား ႏုိင္ငံေရးႏွင့္ ပတ္သက္သမွ်လည္း ေအာ္ဟစ္ေတာင္းဆိုသည္ဟု ၾကားရ၏။

ယုံၾကည္ခ်က္က ျမင့္မား၊ ခံယူခ်က္က ျပင္းထန္လြန္း၍ ထင္သည္။ ေထာင္ကေခ်ာ့ေမာ့၍ ေကၽြးသည္ကိုပင္ လုံးဝမစား၊ ေထာင္မွဴးကိုယ္တိုင္ ခ်က္ျပဳတ္ျပင္ဆင္ၿပီး ေကၽြးသည္ကိုလည္း တို႔ထိ၍ပင္ မၾကည့္ေပ။ ေန႔ေရာညပါ ဝန္ထမ္းမ်ား အလွည့္က်စနစ္ျဖင့္ ေစာင့္ၾကပ္အိပ္ၾကရ၏။ တဆင့္ ၾကားသိရသည္မွာ ဦးဂမၻီရသည္ “ေရလည္း လုံးဝမေသာက္” ဟု ဆို၏။ အစားမစား ေရမေသာက္ဘဲ သုံးရက္တိတိေနေသာ္လည္း က်န္းမာေရးက ေကာင္းေနဆဲ။ ေႂကြးေၾကာ္သံမ်ား ေအာ္ႏိုင္ဆဲ။ စိတ္အားတက္ႂကြ စြာ လက္သီးလက္ေမာင္း တန္းႏိုင္ဆဲပင္ ရွိေနေသး၏။

မိမိပေယာဂမွ ကင္းပါ့မည္ေလာ

မိမိသည္ သတင္းရလွ်င္ ရခ်င္း၊ ေရႊေမာင္အိမ္သို႔ သတင္းပို႔လိုက္၏။ ကံေကာင္းသည္ဟု ဆိုရမည္ေလာ မသိ။ ေရႊေမာင္အိမ္၌ ဦးဂမၻီရ၏ မိသားစုေရာက္ေနေလသည္။ ညေရာက္သည့္အခါ မယ္ေတာ္ေဒၚေရးက ေဆာ္ေႂကြးေလေတာ့၏။ ဦးဂမၻီရ၏ ေတာင္းဆိုမႈက ျမင့္မားလြန္းေန၍ အစိုးရက လိုက္ေလ်ာမည့္ပုံ လုံးဝမရွိသည္ကုိ ေတြ႔ရ၏။ မျဖစ္ႏိုင္သည္ကို ေတာင္းဆိုရင္း အသက္တခု အဆုံး႐ႈံးမခံႏုိင္ေသာေၾကာင့္ တိုက္႐ုံးသို႔ သြားကာ အရာရွိႏွင့္ ေတြ႔ဆုံလိုက္၏။ “ဦးဂမၻီရႏွင့္ ေတြ႔ခြင့္ေပးပါ၊ အစာျပန္ စားေအာင္ ေျပာေပးပါ့မယ္” ဟု တင္ျပခဲ့၏။ မိမိက ညေနအခ်ိန္မွာ ေတာင္းဆိုခဲ့ျခင္းျဖစ္၏။ တိုက္ဆိုင္သည္ေလာ မေျပာတတ္ ေနာက္တေန႔မနက္ ေထာင္ဖြင့္သည္ႏွင့္ “ဦးဂမၻီရ ေထာင္ေျပာင္းသြားေၾကာင္း” သိလိုက္ရေပေတာ့၏။

လူခ်င္းမဆုံသလို မူခ်င္းလည္း မဆုံႏုိင္ေတာ့ၿပီ

၎ေနာက္ သူ႔သတင္းေတြက အေတာ္စုံသည္။ ခႏၱီးေထာင္ေရာက္သြားၿပီဟု လည္းေကာင္း၊ ကေလးေထာင္ ေျပာင္းရျပန္ၿပီ ဟူ၍လည္းေကာင္း၊ ကေလးေထာင္မွာ ဘာသံၾကားရျပန္သည္ ဟူ၍လည္းေကာင္း၊ စုံ၍စုံ၍ ေနေပေတာ့၏။ ဤသို႔ျဖင့္ ၂၀၁၂ ခု ဇန္နဝါရီ လ ၁၃ ရက္ေန႔တြင္ မိမိတို႔ လူ႔ျပည္သို႔ အတူျပန္ေရာက္ၾက၏။ ထို႔ေနာက္မ်ားမၾကာမီ ဦးဂမၻီရက ဖုန္းနံပတ္ေမးခိုင္း၍ ဟုဆိုကာ ေမးလာၾက၏။ သို႔ေသာ္ ယခုခ်ိန္ထိ တခါမွ် မဆက္သြယ္ခဲ့ပါ။

ခ်ိပ္ခြာ သတင္းေတြၾကားရသည္။ ကမာၻေအး သတင္းေတြ ၾကားရသည္။ ျပန္ေခၚျပန္ထိမ္း သတင္းေတြ ၾကားရသည္။ DVB ထဲမွာလည္း ႐ုပ္သံ ျမင္ၾကားရျပန္၏။ မဂၢင္ေက်ာင္းကိစၥ ေဒါႏွင့္ေမာႏွင့္ ေျပာဆိုေနပုံမ်ားျဖစ္၏။

စာေရးသူႏွင့္ အျမင္ခ်င္း မတူ႐ုံတင္ မဟုတ္ေတာ့ဘဲ သူ႔လုပ္ရပ္ေၾကာင့္ “ကမာၻေအးဆရာေတာ္ႀကီး မ်ားႏွင့္ ျပည္သူလူထု၊ သံဃာထုတို႔ အကုသိုလ္တုိးပြား အျပစ္ဆိုးဝါးလာမည့္အေရးကို ေတြးပူေနခ်ိန္ တြင္” ျပည္တြင္းျပည္ပမွ ဦးဂမၻီရ လုပ္ရပ္အေပၚ ဝီရသူ၏ သေဘာထားကို မၾကာခဏ ေမးျမန္းလာၾက သျဖင့္ “ဝီရသူ သေဘာထား” ထုတ္ျပန္ကာ ေထာက္ခံထိုက္သည့္အခ်က္ကို ေထာက္ခံ၍ ႐ႈတ္ခ် ထိုက္သည့္အခ်က္ကို ႐ႈတ္ခ်ခဲ့ေပသည္။ ထုိအခါ စာေရးသူအားလည္း ေထာက္ခံၾက ႐ႈတ္ခ်ၾကႏွင့္ ေကာင္းကင္တိုက္ပြဲ ဆင္ႏြဲမိလ်က္သား ျဖစ္ေနၾက၏။ ေပ်ာ္စရာလည္း ေကာင္းသည္ပင္။

တေန႔ စာေရးသူ အင္တာနက္ အသုံးျပဳေနစဥ္ ဒကာတဦးက မက္ေဆ့ခ်္ ပို႔လာ၏။ ျပည္ခိုင္ၿဖိဳးမွ ျဖစ္မည္ထင္သည္။ Myanmar Express ဆိုဒ္ပါ ဦးဂမၻီရသတင္း ျဖစ္၏။ သကၤန္းလဲပုံ ေခါင္းကြဲပုံမ်ား စုံလင္ေလသည္။ Comment ေပးထားသူမ်ားမွ တခ်ဳိ႕စာမ်ားမွာ လြန္စြာ ၾကမ္းတမ္း႐ုိင္းပ်သည္ကို ေတြ႔ရေပသည္။ေနာက္ဆုံး၌ ဦးဂမၻီရ လူဝတ္လဲသည့္ သတင္းၾကားရ၏။ က်န္းမာေရး မေကာင္းေသာေၾကာင့္ဟု သိရ၏။ စိတ္က်န္းမာေရးကို ဆုိလိုပုံရ၏။ ႏိုင္ငံေရးေလာက၌ ျမန္မာမွာသာမက ကမာၻမွာပါ ထင္ရွားေက်ာ္ၾကား သည့္ ႏိုင္င့ံသားေကာင္းတပါး (ရဟန္းဘဝမွ လူ႔ဘဝသို႔) ဘဝေျပာင္းသြားခဲ့ေပၿပီတကား။

ခ်ီးက်ဴးထိုက္ေသာ ရွင္လူထြက္

ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကား ရဟန္းေတာ္တပါး လူဝတ္လဲျခင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ ႏွေျမာၾကသည္ ျဖစ္ေစ၊ သနားၾကသည္ ျဖစ္ေစ၊ စိတ္မဆိုးၾကသည္ ျဖစ္ေစ၊ ဝမ္းေျမာက္ေပ်ာ္ရႊင္ ေအာင္ပြဲခံၾကသည္ ျဖစ္ေစ၊ မည္သူက မည္သို႔ပင္ စိတ္ခံစားၾကေစကာမူ၊ ထိုအရာမ်ားကို အေလးဂ႐ုမျပဳဘဲ လူထြက္ရဲေသာ ရဟန္းေတာ္မ်ားကို ခ်ီးက်ဴးရမည္ ျဖစ္ေပသည္။

အေခ်ာင္စား ေအာင္းေကာင္ႀကီးမ်ား

ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ သာသနာေတာ္၌ လူထြက္ထုိက္ေသာ အျပစ္မ်ားက်ဴးလြန္ထားပါလ်က္ လူမထြက္ ဘဲ ေအာင္းၿပီးမွိန္းေနၾကသူမ်ား ရွိပါသည္။ ၎တို႔သည္ သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ ရဟန္းမဟုတ္ေတာ့မွန္း သိပါေသာ္လည္း ပရိသတ္ကို ဆက္ဆံရာ၌ ဘာေကာင္ႀကီးလုိလုိ၊ ညာေကာင္ႀကီးလိုလို အေကာင္ႀကီးထင္ေအာင္ ခပ္တည္တည္ျဖင့္ အေကာင္လုပ္ေနတတ္ ၾကေပသည္။ ထုိသို႔ ေအာင္းၿပီး အေကာင္လုပ္ေနသူူမ်ားကို “ေအာင္းေကာင္” ႀကီးမ်ားဟု ေခၚပါသည္။ လူလည္းမထြက္ရဲ၊ လုပ္ကုိင္စားေသာက္ရမည္ကိုလည္း ေၾကာက္လန္႔ေနၿပီး၊ ရဟန္းသီလကိုလည္း မေစာင့္ထိန္းခ်င္ဘဲ အေခ်ာင္စား ေအာင္းေကာင္းႀကီးမ်ား ျဖစ္ပါ၏။

ထိုေအာင္းေကာင္ႀကီးမ်ား သာသနာေတာ္၌ ရွိေနေသာအားျဖင့္ သာသနာလည္း အက်ဳိးမမ်ား၊ ကာယကံရွင္ ကိုယ္တုိင္္လည္း အက်ဳိးမမ်ား၊ တပည့္ ဒကာ ဒကာမမ်ားလည္း အက်ဳိးမမ်ားေပ။ ၎တို႔သည္ ေန႔စဥ္ ပတ္ဝန္းက်င္ကို ငရဲေပးေနသကဲ့သို႔ ၎တို႔ကိုယ္တိုင္လည္း ေန႔စဥ္ ငရဲလုိင္စင္ယူျခင္း၊ ငရဲသက္တမ္းတုိးျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ေနၿပီးသား ျဖစ္ေပသည္။ သာသနာ့အမႈိက္ သာသနာ့ အညစ္အေၾကးမ်ား ျဖစ္ပါ၏။

႐ႈတ္ခ်ထိုက္သူမွာ ထုိေအာင္းေကာင္ႀကီးမ်ား ျဖစ္ေပသည္။ ျဖစ္ႏိုင္လွ်င္ DNA နည္း၊ CID နည္းတို႔ျဖင့္ သန္႔ရွင္းပစ္ရမည္ သာျဖစ္ပါသည္။

ဧရာမသတိၱခဲ

လူဝတ္လဲလွ်င္ လက္ညႇဳိးထိုးခံရမည္ကို သိပါလ်က္၊ တံေတြးကြက္ထဲ ပက္လက္ေမ်ာရေတာ့မည္ကို သိပါလ်က္၊ ဆင္းရဲခ်ဳိ႕တဲ့ နိမ့္က်စြာ ေနထိုင္ရေတာ့မည္ကုိ သိပါလ်က္၊ ေအာင္းေကာင္ႀကီးမ်ားလို ေအာင္းမေနၾကဘဲ လာမည့္ေဘးေျပးေတြ႔ကာ ေလာကဓံကို ရင္ဆုိင္ရဲသည့္သတၱိျဖင့္ လူဝတ္လဲသူမ်ားသည္ ဧရာမသတၱိခဲႀကီးမ်ား ျဖစ္ၾကပါသည္။ ထိုသတၱိခဲမ်ားသည္ ေအာင္းေကာင္ႀကီးမ်ားလို တဘဝတနပ္စာ အတြက္သာ ကြက္ၾကည့္သူမ်ား မဟုတ္ဘဲ သံသရာေဘးကုိ ေမွ်ာ္ေတြးကာ လက္ရွိ အခြင့္အေရးမ်ားကို စေတးဝံ့သူမ်ား ျဖစ္ပါသည္။ ဤအခ်က္တခုတည္းႏွင့္ပင္ ၎တို႔၏ သိကၡာသမာဓိကို ေလးစားဖြယ္ ေကာင္းေနေပေတာ့၏။

မေပ်ာ္၍ လူထြက္သည္ကို ဘုရားမ႐ႈတ္ခ်ပါ။ မထုိက္တန္ဘဲ အပူေဇာ္ခံေနသည့္ ဒုႆီလမ်ားကုိသာ ဘုရား႐ႈတ္ခ်ခဲ့ပါသည္။ (အဂၢိကၡေႏၶာပမသုတ္၊ ဥေပါသထ သုတ္တို႔ သက္ေသတည္ေနဆဲ ျဖစ္ပါသည္။)

ျပဳျပင္ၾကပါ ေရႊျမန္မာ

စာေရးသူတို႔ ျပည္သူအမ်ားစုသည္ ဘုန္းႀကီးတပါးလူထြက္ၿပီဆိုလွ်င္ ေမးေငါ့ၾက၏။ ကဲ့ရဲ႕ၾက၏။ လက္ညႇိဳးထိုးၾက၏။ ႐ႈတ္ခ်ၾက၏။ အျပစ္တင္ၾက၏။ ဤသည္မွာ ႐ုိးရာတခုလို ျဖစ္ေနေပသည္။

“ကိုရင္ဝတ္စဥ္ ရဟန္းခံစဥ္က သံသရာဝဋ္ဆင္းရဲမွ လြတ္ေျမာက္ပါရျခင္း အက်ဳိးငွာ” သာ ရြတ္ဆိုခဲ့ရေပသည္။ ရွင္ရဟန္းဘဝျဖင့္ သာသနာ့ေဘာင္မွာ တသက္ပတ္လုံး ေပ်ာ္ရႊင္စြာေနပါ့မည္ဟု မည္သူတဦးတေယာက္မွ် အာမခံျခင္း၊ စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဆိုျခင္း၊ ဝန္ခံကတိလက္မွတ္ ထိုးျခင္းမ်ဳိးလုံးဝ မရွိပါ။ မေပ်ာ္၍ ထြက္ျခင္းအတြက္ လက္ညႇဳိးထိုး အျပစ္တင္စရာမလိုပါ။ မေနႏုိင္လွ်င္ မည္သူမဆို ထြက္ခြင့္ရွိသူသာ ျဖစ္ပါသည္။ ဘုရားလက္ထက္ေတာ္တုန္းကလည္း အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးေၾကာင့္ လူထြက္သြားၾကသည့္ ျဖစ္ရပ္သာဓကမ်ား မ်ားစြာရွိသည္ကိုလည္း သတိမူရမည္ ျဖစ္ပါသည္။ ဤသာဓကမ်ားေၾကာင့္ ေရွး႐ုိးစြဲ အဆိုးျမင္မႈမ်ားကို စြန္႔လႊတ္ရမည္ျဖစ္ပါသည္။

ေတြးဆလို႔ ေဖးမၾက

လူ၀တ္လဲလာေသာ သာသနာမွာ မေပ်ာ္ေမြ႔ မေနႏိုင္၍ လူ႔ဘ၀သို႔ ကူးေျပာင္းလာသူမ်ား သည္ ေက်းဇူးျပဳႏိုင္မည့္သူမ်ား ျဖစ္ပါသည္။ ရပ္အက်ဳိး ရြာအက်ဳိး သယ္ပိုးၾကဦးမည့္ မ်ဳိးခ်စ္ပုဂၢဳိလ္ မ်ားလည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ၎တို႔၏ စပ္ကူးမတ္ကူးကာလ၌ ေတြ႔ႀကဳံရမည့္ လူမႈေရး၊ စီးပြားေရး စသည္တို႔ႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ ဒုကၡ သုကၡ အ၀၀ကို လက္တြဲေခၚယူျခင္း၊ ကူညီေျဖရွင္းျခင္းျဖင့္ လူ႔ေဘာင္ေလာက အသစ္သို႔ အလြယ္တကူ ၀င္ေရာက္ခြင့္ ေပးျခင္းသည္သာလွ်င္ သာသနာႏွင့္ လူမ်ဳိးအတြက္ ေကာင္းေသာ စြမ္းေသာ ေဆးတခြက္ျဖစ္ပါေၾကာင္း တင္ျပအပ္ပါသည္။

(၀ီရသူ-မစိုးရိမ္)
အိုးေဝေအာင္ အိုးဘားမား Facebook မွ ကူးယူေဖာ္ျပသည္။