ဘုရားသာသနာလား… စစ္တပ္သာသနာလား…

(၁) အရွင္ဘုရား အရွင္ဘုရားတုိ႔ ကူညီထားတဲ့ သီလရွင္ကုိ စက္ခ်ဳပ္သင္တန္းက လက္မခံေတာ့ ဘူးတဲ့ ဘုရား။ 

အထက္ပါ စကားကုိ အေမာ တေကာ ေလွ်ာက္ထားသူကေတာ့ သံဃာေတာ္ေတြနဲ႔ သီလရွင္ ေတြကုိေထာင္၀င္စာေတြ႕ေနသူ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္၊ ျပည္သူ႔ဂုဏ္ရည္ဆုရွင္ ေဒၚ႐ႈပါ။ ဘယ္လုိမ်ားျဖစ္ လုိ႔ပါလိမ့္လုိ႔ ဆက္ေမးၾကည့္ေတာ့ …။ 

''မွန္ပါ… စက္ခ်ဳပ္သင္တန္းကုိ တပည့္ေတာ္ကုိယ္တုိင္ လုိက္အပ္ေပးတာေလ… အဲဒါ ဒီေန႔ တပည့္ေတာ္ ပုံကုိ ၿဂဳိဟ္တုစေလာင္းကေန ေတြ႔လုိ႔တဲ့။ တပည့္ေတာ္အပ္တာဆုိ လက္မခံရဲေတာ့ဘူး ဆုိၿပီး ပုိင္ရွင္က ႏွင္ထုတ္ လုိက္တာပါဘုရား''
ဟု ျပန္ေလ်ာက္၏။
''ေအာ္ ျဖစ္မွျဖစ္ရပေလ''
ဟုသာ ညည္းမိပါေတာ့တယ္။
(၂)
အျပည့္အစုံ နားလည္ေအာင္ ျပန္ေျပာရရင္ေတာ့ အျဖစ္ကဒီလုိပါ။ ၂၀၀၇ စက္တင္ဘာ အေရးအခင္းျဖစ္ေတာ့ အနယ္နယ္အရပ္ရပ္က ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း ေတြကုိ စစ္တပ္က၀ုိင္းဖမ္းလုိ႔ ရဟန္း သံဃာေတာ္ေတြ သီလရွင္ေတြ အေျမာက္အမ်ားအဖမ္းခံခဲ့ရပါတယ္။

 အဲဒီ အဖမ္းခံရတဲ့ အထဲက ေျမာက္ဥကၠ လာပၿမဳိ႕နယ္ သစၥာသရဖူေက်ာင္းလည္း တေက်ာင္း အပါအ၀င္ပါ။ ေက်ာင္းထုိင္ဆရာေတာ္ အပါအ၀င္ သံဃာ (၇) ပါးနဲ႔ သီလရွင္္(၇) ပါး ပါ အဖမ္းခံခဲ့ရ တယ္။ အခ်ဳိ႕ဆရာေတာ္ႀကီးေတြနဲ႔ သီလရွင္ႀကီးေတြက သက္ေတာ္ (၇၀) ေက်ာ္ (၈၀) နီးပါးအရြယ္ ေတြပါ။ ဆရာေတာ္ႀကီးတပါးနဲ႔ သီလရွင္ႀကီး ႏွစ္ပါးက ေလျဖတ္ခံထားရသူေတြ။ အဲဒီတုန္းက အဖမ္းခံခဲ့ရပုံကုိ ဆရာေလး မ၀ိစိတၱက ဒီလုိျပန္ေျပာျပခဲ့့ပါတယ္။ 

''ညအခ်ိန္မေတာ္ႀကီးဘုရား စစ္တပ္က၀ုိင္းၿပီး ဖမ္းတာဘုရား … တပည့္ေတာ္တုိ႔ေက်ာင္းက ဆရာေတာ္ႀကီး အပါအ၀င္ သံဃာ (၇) ပါးနဲ႔ သီလရွင္ (၇) ပါး အဖမ္းခံခဲ့ရပါတယ္ဘုရား။ တပည့္ေတာ္ တုိ႔ကုိ အႀကိမ္ႀကိမ္႐ုုံးထုတ္စစ္ေဆးၿပီး ပုဒ္မ (၂၉၅) (က) ပုဒ္မ (၂၉၂) တုိ႔နဲ႔ ေထာင္ဒဏ္ (၄) ႏွစ္နဲ႔ (၃) လ အသီးသီးခ်မွတ္ ခံခဲ့ရပါတယ္ဘုရား''
ဟု ၀မ္းနည္းေၾက ကြဲစြာ တုန္တုန္ရီရီျဖင့္ ေလွ်ာက္ထားပါတယ္။

''ေထာင္တြင္းအေတြ႕အၾကဳံနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့လဲ အစားအေသာက္ကိစၥေတြ က်န္းမာေရး ကိစၥေတြကေတာ့ အမ်ား သိၿပီးျဖစ္လုိ႔ ထပ္မေလ်ာက္ခ်င္ ေတာ့ပါဘုရား။ တပည့္ေတာ္စိတ္မေကာင္း အျဖစ္ရဆုံးကေတာ့ တပည့္ေတာ္ အေမအုိႀကီး ေထာင္တြင္းမွာအ႐ုိက္ ခံရတာကုိ မ်က္ေစ့ထဲက မထြက္ဘူးဘုရား'' ဟုေျပာရင္း ငုိခ်င္းခ်ပါေလေတာ့တယ္။ 

တမိနစ္ခန္႔ၾကာမွ အသံကုိထိမ္းၿပီး ''တပည့္ေတာ္ အေမအုိ သီလရွင္ႀကီးက အသက္ (၆၀) ေက်ာ္ (၇၀) နီးပါး ျဖစ္ေနၿပီ။ နဂိုကတည္းက စိတ္က သိပ္မ မွန္ေတာ့ဘူးဘုရား။ အသက္ကလဲႀကီး အေနအထုိင္ အစားအေသာက္ကလဲ ဆင္းရဲေတာ့ စကားမ်ားတာေပါ့ဘုရား…။ အဲဒါကုိ ေထာင္ ၀န္ထမ္းေတြက ဆူတယ္ ညံတယ္ ေအးေအးမေနဘူးဆုိၿပီး အေမအုိႀကီးကုိ လက္သီးနဲ႔ထုိးတာ သြားႏွစ္ေခ်ာင္းက်ဳိးသြား တယ္္ဘုရား…။ ေနာက္ဘယ္ေနရာေတြ ဘာျဖစ္ကုန္လဲမသိဘူးဘုရား… ေတာ္ေတာ္နဲ႔ သတိမရဘူး။ အေတာ္ေလး ခံလုိက္ရတယ္။ ကုိယ့္အေမအုိႀကီးကုိ ကုိယ့္ေ႐ွ႕ မွာေထာင္၀န္ထမ္းက လက္သီးနဲ႔ထုိး ေျခေထာက္နဲ႔ ကန္လုပ္ေနတာကုိ တပည့္ေတာ္ ဘာမွမေျပာႏုိင္ မကယ္ႏုိင္နဲ႔ ဘယ္ေလာက္ခံစားရ မယ္ဆုိတာ အရွင္ဘုရား စဥ္းစားၾကည့္ပါ ဘုရား'' ဟု ၀မ္းနည္းေၾကကြဲစြာျပန္ေျပာျပရွာပါတယ္။

''အေတာ္ေလး ကုိယ္ခ်င္းစာတရား ေခါင္းပါးတဲ့ ေထာင္၀န္ထမ္းပါတကား''
ဟု သက္ျပင္းအခါခါခ်မိပါေတာ့တယ္။ 

''အဖမ္းခံခဲ့ရတာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့လည္း တပည့္ေတာ္ တကယ္ခံစားရတယ္ဘုရား ျဖစ္ပ်က္ သြားတာေတြကုိ အစကေန အဆုံးအထိ မေမ့ဘူး ဘုရား…။ တပည့္ေတာ္ရဲ႕ဘ၀မွာ ဒါမ်ဳိး ျဖစ္လိမ့္မယ္လုိ႔လဲ တခါမွထင္မထား ဘူးဘုရား။ တပည့္ေတာ္တုိ႔ကုိ အျပစ္မရွိဘဲ အျပစ္ရွာၿပီးဖမ္းလုိ႔ (၄) ႏွစ္ ေက်ာ္ေထာင္ထဲမွာ ေနခဲ့ရတယ္။ နာနာက်င္က်င္ႀကီး ကုိခံစားရပါတယ္ဘုရား…။ အတတ္ႏုိင္ ဆုံးတရားနဲ႔ ေျဖပါတယ္ဘုရား…။ ကလဲ့စားေခ်လုိစိတ္လဲ မရွိပါဘူးဘုရား''
ဟု နာက်ည္းသံ တ၀က္ တရားသံေလး တ၀က္ စြက္ၿပီးေျဖၾကားပါတယ္။

(၃)
''တပည့္ေတာ္တုိ႔ (….) ေန႔က သီရွင္ေလးပါးလုံး ေထာင္ကလြတ္ေျမာက္လာခဲ့ပါတယ္။ ေထာင္ကထြက္လာေတာ့ အရင္ေနခဲ့တဲ့ေက်ာင္း ကုိျပန္ပါတယ္ တပည့္ေတာ္တုိ႔ သီလရွင္ေတြ မေရာက္ခင္ အာဏာပုိင္ေတြက အရင္ႀကဳိေရာက္ေနၿပီး ဒီေက်ာင္းမွာ ျပန္ေနလုိ႔မရတဲ့ အေၾကာင္း သီလရွင္၀တ္ခြင့္မျပဳႏုိင္ ေၾကာင္းေျပာၿပီး သီလရွင္ေတြကုိ ေမာင္းထုတ္ခဲ့တာပါ။ ေထာင္ကထြက္ခါစ က်န္းမာေရးကလည္း မေကာင္း ေနစရာစားစရာမရွိ ဘယ္သြားရမွန္းမသိနဲ႔ တပည့္ေတာ္တုိ႔ သီလရွင္ေတြ လမ္းေပၚမွာ ေယာင္ခ်ာခ်ာျဖစ္ေနခဲ့ တာပါ။ ေနာက္ဆုံးတပည့္ေတာ္တုိ႔ သတိရ လုိက္တာကေတာ့ အမႈရင္ဆုိင္ တုန္းက တရား႐ုုံးကုိလာၿပီး ဆြမ္းကပ္သူ အ၀တ္အစား ေဆး၀ါးေပးသူ ေထာင္တြင္းကုိ ေထာင္၀င္စာပုိ႔ ေပးေနသူေ ဒၚရွဳကုိပါ။ ေဒၚ႐ႈက သီလရွင္ေတြရဲ႕အခက္ အခဲကုိေျဖရွင္းေပးလုိက္လုိ႔ အထုိက္အေလ်ာက္အဆင္ေၿပသြားပါတယ္။ လြတ္လာတဲ့ သီလရွင္ေလးပါး ထဲမွာ သီလရွင္အုိႀကီး ႏွစ္ပါးကေတာ့ သူတုိ႔ရဲ႕ အမ်ဳိးေတြက တာ၀န္ယူသြားလုိ႔ အဆင္ေျပ သြားပါတယ္။ တပည့္ေတာ္တုိ႔သားအမိကေတာ့ ဦးေလးျဖစ္သူအိမ္မွာ ကပ္ရပ္ၿပီးေနထုိင္ ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဦးေလးျဖစ္သူက အေၾကာ္ေရာင္းေကြၽၿပီး ေစာင့္ေရွာက္ခဲ့တာပါ။ အေတာာ္ေလးဆင္းရဲ တယ္ပါတယ္ ဘုရား''
ဟု ေၾကာင့္ေၾကာင့္ၾကၾက ပူပူပင္ပင္ ဆုိရွာပါတယ္။

သီလရွင္လဲ ျပန္၀တ္လုိ႔လဲမရေတာ့ ဆရာေလးမ၀ိစိကၱကုိ အသက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္းမႈအတြက္ ေဒၚ႐ႈက စက္ခ်ဳပ္သင္တန္း အပ္ေပးခဲ့ေပမယ့္ စက္ခ်ဳပ္႐ုံ သင္တန္းပုိင္ရွင္က အထက္ကေျပာခဲ့သလုိ အေၾကာက္လြန္ၿပီး ခုလုိလက္မခံရဲေတာ့ဘူးဆုိတဲ့ အေျခအေနေတြျဖစ္လာတာပါ။
စာေရးသူလဲ မည္ကဲ့သုိ႔ ျပဳလုပ္ေပးရမည္မသိ ျဖစ္သြားရပါတယ္။ တခုခုုေတာ့ အဆင္ေျပ ေအာင္ စီစဥ္ေပးရအုံးမယ္ထင္ပါရဲ႕။

(၄)
ေထာင္ထြက္ေတြရဲ႕ ဘ၀ေတြက အင္မတန္ ၀မ္းနည္း ေၾကကြဲစရာေတြပါ။ ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္း ေတြက အစ အာဏာပုိင္ေတြက ဒုကၡေပးမွာေၾကာက္လုိ႔ သူတုိ႔ အိမ္ကုိ ေထာင္ထြက္ေတြ လာမွာကုိ စုိးရိမ္ၾကတယ္။ ခုေတာ့ သူတုိ႔ဘာဆက္လုပ္ရ မွန္းမသိနဲ႔ စိတ္ဆင္းရဲစြာ ဘ၀ကုိ ရင္ဆုိင္ ေနၾကရပါတယ္။ သူတုိ႔လုိပဲ ေထာင္ကထြက္လာတဲ့ သံဃာေတာ္ေတြလဲ ဒီလုိအျဖစ္ဆုိးေတြနဲ႔ ၾကဳံခဲ့ၾကရတာပါ။ 

ယခု နယ္စပ္တေနရာကုိ ေရာက္ေနတဲ့ မိမိအသိ ဆရာေတာ္ႏွစ္ပါး ဆုိရင္ ေထာင္ထဲမွာ (၁၆) ႏွစ္ ေနခဲ့ၾကရၿပီး ေထာင္ကထြက္လာတဲ့အခါ လက္ရွိ ေက်ာင္းထုိင္ဆရာေတာ္ကုိယ္တုိင္က သိပ္ၿပီး လက္မခံခ်င္တဲ့အတြက္ အာဏာပုိင္ေတြကုိ သူတုိ႔ကုိယ္တုိင္ ေက်ာင္းကုိ ဘယ္ႏုိင္ငံေရးသမားေတြ လာတယ္… ဘယ္သြားတယ္… ဘယ္လာတယ္… စသည္ျဖင့္ သတင္းေတြ ေပးေနလုိ႔ ဆက္မေနရဲ ေတာ့ဘဲ ဇာတိ႐ြာေတြကုိ ျပန္သြားခဲ့ရပါတယ္။ 

ေရာက္တဲ့ေနရာမွာ အာဏာပုိင္ေတြက ေထာင္ထြက္ဘုန္းႀကီးေတြကုိ လက္ခံထားတဲ့ ဘုန္းႀကီး ေက်ာင္းနဲ႔ ကူညီေနသူေတြကုိ မကူညီရဲေအာင္ နည္းမ်ဳိးစုံနဲ႔ ၿခိမ္းေၿခာက္ပါတယ္။ ေထာင္ထြက္ ဘုန္းႀကီးေတြကုိလဲ ေနလုိ႔မရေအာင္ အေႏွာင့္အယွက္ေပးတဲ့အတြက္ ျပည္တြင္းမွာ ဆက္မေနရဲ ေတာ့ဘဲ ထုိင္းႏုိင္ငံ လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမ တေနရာကုိ ထြက္ခြာလာခဲ့ရပါေတာ့တယ္။

အဲဒီထက္ ပုိၿပီးဆုိးတဲ့ အျဖစ္အပ်က္တခုလဲ ရွိပါေသးတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ ေျခာက္လေလာက္က ေထာင္ကထြက္လာတဲ့ ဘုန္းႀကီးအုိႀကီး တပါးရဲ႕အျဖစ္မွန္ပါ။ ေထာင္ကထြက္လာေတာ့ အရင္ေနခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းကလဲ လက္မခံ၊ အျခားေက်ာင္းေတြကလဲ အာဏာပုိင္ကုိေၾကာက္လုိ႔ လက္မခံရဲၾကဘူး။ ေနစရာေက်ာင္းမရွိလုိ႔ ရထားဘူတာမွာ သြားအိပ္ေနရရွာပါတယ္။ ရဲပတၱေရာင္နဲ႔တုိးပါတယ္…။ ဘုန္းႀကီး ျဖစ္ေၾကာင္း ဒီေန႔မွ ေထာင္ကထြက္လာေၾကာင္းနဲ႔ ေထာင္ထြက္လက္မွတ္ကုိ ျပၿပီး ရွင္းျပေပမယ့္ လက္မခံဘဲေထာင္က ထြက္တဲ့ေန႔မွာဘဲ ျပန္လည္ အဖမ္းခံလုိက္ရပါတယ္။ တကယ့္ကုိ ၀မ္းနည္းစရာ ဗုဒၶဘာသာႏုိင္ငံ ျဖစ္ေနပါၿပီ။ 

န၀တ- နအဖ လက္ထက္မွသည္ ဦးသိန္းစိန္ အစုိးရတက္လာတဲ့ ယေန႔အခ်ိန္ထိ ဘာသာေရး ၀န္ထမ္းေတြျဖစ္တဲ့ ရဟန္းသံဃာေတာ္ေတြနဲ႔ သီလရွင္ေတြဟာ အဖိႏွိပ္ခံေနရဆဲ၊ ဘာသာေရး အခြင့္အေရးေတြ ခ်ဳိးေဖာက္ခံေနရဆဲ ဆုံး႐ႈံးေနရဆဲပါ။ မတရားတာေတြ မလုပ္ၾကဘုိ႔ မွန္မွန္ကန္ကန္ လုပ္ၾကဘုိ႔ တရားေဟာတဲ့ ဆရာေတာ္တြရဲ႕ တရားပြဲေတြလဲ အပိတ္ခံထားရပါတယ္။ နာဂစ္မုန္တုိင္း ေၾကာင့္ ေဘးဒုကၡေရာက္ေနသူေတြကုိ ကူညီေပးေနတဲ႔ ဘုန္းေတာ္ႀကီး အေတာ္မ်ားမ်ားလဲ စစ္အာဏာ ရွင္ေတြရဲ႕ အေနွာင့္အယွက္ေပးမႈက မလြတ္ပါဘူး။

ယေန႔ မိမိတုိ႔ ဗုဒၶဘာသာသာသနာ အေျခအေနကုိ ျပန္ၾကည့္ရင္ အဖက္ဖက္က ခြၽတ္ျခဳံ က်ေနတာကုိေတြ႕ရမွာပါ။ သာသနာေတာ္ သန္႔ရွင္း တည္တံ့ျပန္႔ ပြားေရး ေဆာင္႐ြက္ေနပါတယ္ဆုိတဲ့ သံဃာ့မဟာနာယက ဆရာေတာ္မ်ားကလဲ သံဃာေတြ မတရားအဖိႏွိပ္ခံေနရတာေတြကုိ သိပါလွ်က္နဲ႔ မသိခ်င္ေယာင္ မျမင္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး ႏွာေစးေတာ္မူေနၾကဆဲပါ။ 

၂၀၀၇ ေ႐ႊ၀ါေရာင္ အေရးအခင္းကာလတုန္းကလဲ စစ္အာဏာရွင္ေတြက ဘုန္းႀကီးအတု ေတြလုိ႔ ေျပာၿပီး ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေတြကုိ စစ္တပ္က ၀င္စီးတုန္းကလဲ တားျမစ္ေတာ္မမူရွာဘူး။ ခပ္မဆိတ္ ေနေတာ္မူရွာပါတယ္။ စစ္အုပ္စုက သံဃာငယ္ေတြကုိ ႏွိပ္ကြပ္ဘုိ႔ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းေတြ ထုတ္ၿပီး ေျပာခုိင္းတဲ့ အခါမွာေတာ့ သံဃာ့မဟာနာယကဆုိသူေတြဟာ ရဟန္းဆုိတာ ဘာဓူရ ညာဓူရ လုပ္ရမယ္နဲ႔ စစ္အာဏာရွင္ေတြ အလုိက် ေျပာေတာ္မူပါတယ္။ အဲဒီလုိ အဂတိတရားေတြ လက္ကုိင္ ထားေနတဲ့ သံဃာ့မဟာနာယကပါ။ အဲဒီလုိ ပ်က္စီးေနတဲ့ အေျခအေနေတြကုိ သာသနာ စိတ္ရွိၾကတဲ့ ဆရာေတာ္၊ သံဃာေတာ္ေတြက အခ်ိန္မီ မျပဳျပင္ႏိုင္ၾကရင္ မကာကြယ္ႏုိင္ၾကရင္ျဖင့္ ဗုဒၶဘုရား သာသနာ ကြယ္ေပ်ာက္ၿပီး စစ္တပ္အလုိက် တည္ေထာင္ထားတဲ့ စစ္တပ္သာသနာေတာ္ႀကီး ျဖစ္သြား ေတာ့မွာျဖစ္ေၾကာင္း တင္ျပ လုိက္ရပါတယ္…..။

အရွင္ပညာနႏၵ
ဇြန္ ၃၊ ၂၀၁၁

No comments: