လူကုန္ကူးမႈ တိုက္ဖ်က္သူ

အိႏၵိယ ျပည့္တန္ဆာခန္းေတြမွာ မတရား ကာမကြၽန္အျပဳခံရပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ စြန္႔ပစ္ခံရၿပီး ထူးျခားေသာ အမ်ိဳးသမီးႀကီးတစ္ဦးက ဒီ မိန္းကေလးမ်ားကို ကယ္ဆယ္ထားပါတယ္။

တီကာ (Tika) ဆိုသူ ဆယ္ေက်ာ္သက္ရြယ္ မိန္းကေလးတစ္ဦးဟာ ေပ်ာက္ဆံုးေနတာ တစ္ပတ္ ေလာက္ရွိၿပီလို႔ သူမအေဖက ေျပာ ပါတယ္။ အႏုရဒါကိုအီရာလာ (Anuradha Koirala) ဆိုသူကို ဓာတ္ပံုျပၿပီး ေမးပါတယ္။ အဲဒီအခါမွာ သူမရဲ႕ (နီေပါအေမ့ေဂဟာ) ထဲကို ျပလိုက္ပါတယ္။ ဒီမိန္းကေလးကို ရွာဖို႔အခ်က္အလက္ အျပည့္အစံုေပးဖို႔ ေျပာလိုက္ပါတယ္။ ပါစန္လာမာ(Pasang Lama) မိန္းကေလးရဲ႕ အေဖကလည္း လူကုန္ကူးခံရတဲ့ မိန္းကေလးေတြကို ကူညီကယ္ ဆယ္ေပး တယ္လို႔ သိရတဲ့အတြက္ ျဖစ္တယ္။ တီကာဟာ တကယ္ေတာ့ အသက္ ၁၄ ႏွစ္ပဲ ရွိေသး တယ္။

ကိုအီရာလာဟာ တိုင္းျပည္ရဲ႕ ဆိုးဝါးတဲ့ လူမႈေရးျပႆနာေၾကာင့္ ဒုကၡေရာက္သူေတြကို ကယ္ဆယ္ သူတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာခဲ့ရတယ္။ ႏွစ္စဥ္ဆိုသလို ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာေသာ နီေပါမိန္းကေလးေတြ ဟာ နယ္ျခားကိုျဖတ္ၿပီး အိႏၵိယဘက္သို႔ လူကုန္ကူးခံရပါတယ္။ တခ်ိဳ႕မိန္းကေလးေတြဟာ လွည့္ျဖား ခံရၿပီးလည္းေကာင္း၊ အိမ္ေထာင္ခ်ေပးမယ္၊ အလုပ္ရမယ္ဆိုၿပီး ကာမေက်းကြၽန္အျဖစ္ ေရာင္းစား ခံရပါတယ္။

အနည္းငယ္ေလာက္ကေတာ့ ႐ုတ္တရက္ဝင္ဖမ္းတဲ့အတြက္ လြတ္လာၿပီး တခ်ိဳ႕က်ေတာ့ ဗြီ ေရာဂါ ျဖစ္လာမွ စြန္႔ပစ္ခံရပါတယ္။ ကိုအီရာလာကေတာ့ အခုလို စြန္႔ပစ္ခံရတဲ့ အမ်ိဳးသမီးေလးေတြကို သူစီမံ ကာကြယ္ေပးထားပါတယ္။

ေနစရာမရွိသူမ်ား

၁၉၉၂ ခုက ကိုအီရာလာဟာ ပုဂၢလိက ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းမွာ အဂၤလိပ္စာနဲ႔ ပထဝီဝင္ျပတဲ့ ဆရာမ တစ္ဦးျဖစ္ပါတယ္။ သူကိုယ္တိုင္ လည္း ခင္ပြန္းနဲ႔ ကြဲကြာေနသူျဖစ္ တယ္။ လင္ေယာက်္ားက ႏွိပ္စက္ လို႔၊ မုဆိုးမျဖစ္ေနလို႔ တစ္ခ်ိန္တုန္းက ျပည့္တန္ဆာျဖစ္ခဲ့လို႔ဆိုတဲ့ ရင္ နင့္ဖြယ္ရာ ဇာတ္လမ္းေတြကို ေနစရာေပးၿပီး သူေျဖရွင္းေပးတယ္။

အဲဒီ ေႏြရာသီမွာပဲ မိတ္ေဆြ တစ္ေယာက္ေျပာျပခ်က္အရ ဖ်ား နာေနတဲ့ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ ကို သူ႕ေဂဟာသို႔ ေရႊ႕လာခဲ့တယ္။ သူမကေတာ့ အသက္ ၂ဝ ရွိၿပီ ျဖစ္တဲ့ ဒီပါဆိုတဲ့ မိန္းကေလးပါပဲ။ သူမရဲ႕ အျဖစ္ကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး ဆိုးဝါးပါတယ္။ သူမဟာဆင္ ဒူပါေခ်ာက္ဆိုတဲ့ အေရွ႕ ေျမာက္နီေပါ ရြာကေလးတစ္ရြာက ျဖစ္ပါတယ္။ သူမ အသက္ ၁၂ ႏွစ္အရြယ္တုန္း က အစ္ကို ဝမ္းကြဲတစ္ေယာက္က သူမကို ခတၱမန္ဒူၿမိဳ႕ကို အလည္ေခၚလာတယ္။ ေဆြမ်ိဳးေတြဆီကို အလည္ပို႔ ေပးမယ္ဆိုၿပီးျဖစ္ပါတယ္။ ၿမိဳ႕ကို ေရာက္တဲ့အခါက်ေတာ့ ျပည့္တန္ဆာအိမ္မွာ ေဒၚလာ ၂၅ဝ နဲ႔ ေရာင္းခဲ့ပါတယ္။ ဒီပါကို မန္ဘီယာဆိုတဲ့ အိႏၵိယနယ္စပ္ၿမိဳ႕ကို ေခၚ သြားတယ္။ အသားလတ္လတ္နဲ႔ ႏိုင္ငံျခားသူေတြကို အိႏၵိယသားေတြ က ႀကိဳက္ၾကလို႔ျဖစ္တယ္။

ပထမေတာ့ ဒီပါဟာ ျငင္းဆန္တယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ ျပတင္းေပါက္မရွိတဲ့ အလံုခန္းထဲပိတ္ထားၿပီး အစာလည္း မေကြၽးဘဲထားတယ္။ ႐ိုက္တယ္၊ စီးကရက္မီးနဲ႔ တို႔တယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဒီပါကို တစ္ေန႔ ေယာက်္ား ၁ဝ ေယာက္ နဲ႔ ကာမစပ္ယွက္ေစတယ္။ ေနာက္ ေတာ့ ၁၅ ေယာက္၊ အေယာက္ ၂ဝ၊ ၃ဝ ျဖစ္လာတယ္။ လန္ခ်ား ဆြဲတဲ့သူေတြ၊ စစ္သားေတြ၊ လူရမ္း ကားေတြကို တစ္နာရီ ၁ ေဒၚလာနဲ႔ ေရာင္းစားခံရတယ္။

ေန႔ဆက္ရက္ဆက္ ႏွစ္ကာလ ၾကာလာတဲ့အခါမွာ AIDS ေရာဂါ စြဲကပ္လာပါတယ္။ အဲဒီအခါက်မွ သူ႕ကို ႏွင္ထုတ္လိုက္ၾကတယ္။ ဒီအခါမွာ ကိုအီရာလာဆီကို ေရာက္ လာတာျဖစ္တယ္။

ဒီပါ ေျပာျပခ်က္အရ သူမေနခဲ့တဲ့ ျပည့္တန္ဆာအိမ္ဟာ နီေပါ အမ်ိဳးသမီး (ရွင္မလာတမိုင္) ပိုင္ဆိုင္ တာလို႔ ေျပာပါတယ္။ အဲဒီအမ်ိဳးသမီး ခတၱမန္ဒူက ဘုရားပြဲမွာ ေရာက္ေနတယ္လို႔ ေျပာျပ ပါတယ္။ ကိုအီရာလာက ဒီအမ်ိဳးသမီးကို ရပ္တန္းက ရပ္ေအာင္လုပ္မယ္ဆိုၿပီး ေနာက္တစ္ေခါက္ ခတၱမန္ဒူ အလာ မွာ ရဲအကူအညီနဲ႔ သမိုင္းကို ေဖာ္ထုတ္ဖို႔ လုပ္တယ္။ သူ႕ကိုရဲက ေမး တဲ့ အခါ ျငင္းတယ္။ ဒီပါကိုယ္တိုင္ သက္ေသခံတဲ့အတြက္ လူေမွာင္ခို ကုန္ကူးမႈအေရးယူတဲ့ ဥပေဒနဲ႔ စြဲ ခ်က္တင္လိုက္ တယ္။ အဲဒီလုပ္ေဆာင္ခ်က္ေၾကာင့္ ၁၉၉၄ ခုႏွစ္ မွာ အိႏၵိယျပည့္တန္ဆာခန္းေတြက မိန္းကေလးေတြ ကိုအီရာလာဆီကို ေရာက္လာၾကတယ္။

ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္အသစ္

အမ်ိဳးသမီးငယ္ေတြအတြက္ ေနထိုင္ဖို႔နဲ႔ က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မႈအတြက္နဲ႔ သူတို႕ကေလးေတြ လူ ေတာျပန္တိုးႏိုင္ေအာင္ ေစာင့္ေရွာက္မယ့္အလုပ္သမားက အနည္းငယ္ပဲ ရွိတယ္။ ကိုယ္ထူကိုယ္ထ စနစ္နဲ႔ ႀကီးသူေတြက ငယ္သူေတြကို တာ ဝန္ကိုယ္စီယူသြားၾကရတယ္။

သူလီဆိုတဲ့ မိန္းကေလးတစ္ ေယာက္အေၾကာင္းကလည္း ေတာ္ေတာ္အျဖစ္ဆိုးပါတယ္။ ခ်စ္သူ ရည္းစားနဲ႔ လက္ထပ္ၿပီးကာမွ သူတစ္ပါးရဲ႕ လွည့္ျဖားေရာင္းစား ခံရပါတယ္။ သူမရင္ဆိုင္ရတာလည္း အိပ္မက္ဆိုးလိုပါပဲ။ သူမဟာ အိႏၵိယျပည့္ တန္ဆာခန္းေတြကို ေရာက္သြားၿပီး ရဲေတြ ႐ုတ္တရက္ ဝင္ဖမ္းမွ လြတ္လာရတာပါပဲ။ နီေပါကို ျပန္ေရာက္လာတဲ့အခါမွာ လင္ေယာက်္ားကလည္း လက္မခံ ေတာ့ပါဘူး။ အေမ့အိမ္ကိုသာ ေရာက္လာပါေတာ့တယ္။ ကိုအီရာလာကေတာ့ အၿမဲႀကိဳဆို ေနပါ တယ္။

ေက်းလက္ေတာနယ္ေတြမွာ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးတဲ့အတြက္ ၆၅ ရာခိုင္ ႏႈန္းေသာ နီေပါအမ်ိဳးသမီးေတြဟာ စာေရးစာဖတ္ မတတ္ၾကပါဘူး။ တိုင္းျပည္ဟာ ေတာင္ေတြနဲ႔ကာဆီးၿပီး လူကုန္ကူးတဲ့အျဖစ္ကို ေရာက္လာရတယ္။ ေတာ္ေသးတာ တစ္ခုက အိႏၵိယနဲ႔နယ္ျခား ၂၇ဝဝ ကီ လိုမီတာရွည္တာ ျဖစ္ တယ္။ ၁၉၉၇ ခုႏွစ္မွာ ကိုအီရာလာဟာ သူ႕မိန္း ကေလးေတြအကူအညီနဲ႔ နယ္ျခား မွာကိုယ္တိုင္ ရဲေတြရဲ႕အကူအညီနဲ႔ ေစာင့္ၾကပ္ပါတယ္။

ကိုအီရာလာရဲ႕ ၾကားျဖတ္ ေစာင့္ၾကပ္မႈအဖြဲ႕ေၾကာင့္ ၂ဝဝဝ ခု မွာ မိန္းကေလး ၃၉၅ ေယာက္၊ ၂ဝဝ၁ ခုမွာ ၃၅၉ ေယာက္ ကယ္ဆယ္ႏိုင္ခဲ့ၿပီးလူကုန္ကူးသူ ၂ဝ ကို လည္းရဲလက္ပို႔အပ္ေပးႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ နီေပါဟာ ဧဝရက္ေတာင္နဲ႔ ေဂၚရခါး စစ္သားေတြေၾကာင့္ နာမည္ေက်ာ္ေသာ္လည္း လူကုန္ကူးမႈေၾကာင့္လည္း နာမည္ေက်ာ္တာပါပဲ။ ကိုယ့္လူမ်ိဳးကိုယ္တိုင္က သမီးပ်ိဳေတြကို ျဖား ေယာင္းၿပီး ျပည့္တန္ဆာခန္းေတြကို ပို႔ေနလို႔ျဖစ္ ပါတယ္။

မေအးေဆး၊ Ref: R.D

ေပၚျပဴလာ - လူကုန္ကူးမႈ တိုက္ဖ်က္သ

No comments: