ကမၻာႀကီးကို တုန္လႈပ္ေစခဲ့ေသာ ကိုယ္ေတြ႕ျဖစ္ရပ္

ႀကံဳဘူးမွ ယံုစဖြယ္ဟူေသာစကားကို အားလံုးၾကားဖူးၾကေပလိမ့္မည္။ ယုတၱိလည္း လြန္စြာတန္ေသာ စကားျဖစ္ပါ၏။ မည္သူမဆို သဘာဝထက္လြန္ေသာ ေန႔တဒူဝ သိ၊ ျမင္၊ ေတြ႕ေနၾက အေၾကာင္းအျဖစ္ အပ်က္မ်ားမဟုတ္ပါက ကိုယ္ေတြ႕မဟုတ္၍ မယံုၾကည္နိုင္ၾက ျခင္းမ်ားအား အျပစ္ဖို႔ရန္ မလိုအပ္လွေပ။ တစ္ခါတစ္ရံ ကိုယ္ေတြ ့ျဖစ္ရပ္မ်ားသည္ လြန္စြာမွ ဆန္းၾကယ္ အံ့မခန္းျဖစ္ၾကရ၏။ ေျပာျပ၍ မယံုၾကည္ နိုင္ေလာက္ေအာင္လည္း ျဖစ္ၾကရ၏။ ထိုမယံုၾကည္နိုင္ၾကကုန္ေသာ အဓိကအေၾကာင္းအရင္းမွာ (ပ႐ု) ဟူေသာ သက္ေသ အေထာက္အထားကို မျပသနိုင္ၾကျခင္းေၾကာင့္သာလွ်င္ ျဖစ္ပါ၏။ သက္ေသျပနိုင္ၾက ျခင္းသည္ ႀကိဳတင္စီစဥ္ထားၾက၍ေသာ္၎ ရုပ္သံစက္တို႔ျဖင့္ မွတ္တမ္းတင္ရန္ အခြင့္ႀကံဳ သြားၾက၍ ေသာ္၎ ျဖစ္ရကား ထိုအခါမ်ဳိးတြင္ပင္ တိုးတက္လာေသာ နည္းပညာမ်ားေၾကာင့္ ျပဳလုပ္ျခင္း (အဖက္က္ထ္) မ်ားေလာ၊ သို႔ေလာသို႔ေလာ တစ္မ်ဳိးထင္ခံၾကရျပန္ပါ၏။ တစ္ခ်ဳိ႕ မ်ားမွာလည္း တမင္ ဖန္တီးယူထားၾကျခင္းျဖစ္ၿပီး လုပ္ၾကံ၍ ဖန္တီးထားၾကကုန္၏။
ယၡဳ ကၽြနု္ပ္၏ ကိုယ္ေတြ႕ျဖစ္ရပ္ႀကီးမွာ မည္သည့္႐ုပ္သံမွ် မတင္ျပနိုင္ေသာ္လည္း စာဖတ္သူ နွင့္တစ္ကြေသာ ကမၻာႀကီးကို တုန္လႈပ္ေျခာက္ျခားသြားေစလိမ့္မည္ဟု ယံုၾကည္မိပါသည္။

ကၽြန္ုပ္ သန္သန္စြမ္းစြမ္း အားေကာင္းေမာင္းသန္လူရြယ္ကေလး အရြယ္တြင္ျဖစ္ပါ၏။ ကၽြန္ုပ္တို႔ ေနထိုင္ရာ႐ြာာနွင့္ နွစ္မိုင္သာသာမွ်အကြာတြင္ ပန္းကုန္း ဟူေသာ ရြာတစ္ရြာ ရိွ၍ေနၿပီးလွ်င္ တစ္ရြာစီ၏ မ်က္နွာခ်င္းဆိုင္ အစြန္းတစ္ဖက္စီေသာ ရြာဦးကြင္းတိုင္းတြင္ ေစတီတစ္ဆူစီ တည္ထားကိုးကြယ္ၾကေလကုန္၏။ ဤသည္ကိုလည္း ဘုရားကုန္းဟု ေခၚဆိုသည္မွာ ရြာတိုင္း၏ ေမြးရာပါ အမည္နာမလည္းျဖစ္ေပသည္။ တစ္ဖက္ရြာမွ တစ္ဖက္ရြာသို႔ ေမွ်ာ္၍ၾကည့္ပါၾကကုန္လွ်င္ ေစတီတို႔ကို အျပန္အလွန္ ေတြ႕ျမင္ၾကရမည္ ျဖစ္၏။

ကၽြန္ုပ္တို႔႐ြာနွင့္ ပန္းကုန္းရြာကို ဆက္သြယ္ထားေသာ တစ္ေၾကာင္းတည္းေသာ ေက်ာက္ခင္းလမ္းသည္ အလြန္ေျဖာင့္တန္းလြန္းလွပါ၏။ လမ္းေဘးအစပ္ ဝဲယာဘက္တို႔တြင္ ၿခံဳပုတ္ငယ္ေလးမ်ားနွင့္ ယာခင္းမ်ားအတိသာျဖစ္ပါ၏။ တစ္ေန႔တြင္ ကၽြန္ုပ္သည္ အိမ္မွ ႏြားလွည္းျဖင့္ ပန္းကုန္းရြာသို႔ ဓာတ္ေျမၾသဇာမ်ား သယ္ယူရန္အလို႔ငွာ သြားရေလသည္။ ကၽြန္ုပ္တို႔ရြာ ဘုရားကုန္းသို႔ ေရာက္ေသာအခါ စိုစြတ္စြတ္အထုပ္တစ္ထုပ္ကို ကိုင္ထားေသာ အဖြားႀကီး (အေမအို) အသက္ (၇၀) ခန္႔ ခပ္ဝဝတစ္ေယာက္ကိုေတြ႕ကာ “ဗ်ဳိ႕အဖြားႀကီး ကၽြန္ေတာ္ပန္းကုန္းသြားမလို႔ လမ္းႀကံဳလိုက္ခဲ့လို႔ရတယ္” ဟု ေျပာလိုက္ေသာအခါ အဖြားႀကီးသည္ မ်က္နွာမသာမယာျဖင့္ ကၽြန္ုပ္အား ေခါင္းခါျပၿပီးလွ်င္ ပန္းကုန္းဖက္သို႔ တူရူ၍ သုတ္သုတ္နွင္ေလေတာ့၏။

ထိုတြင္စဥ္၌ ကၽြန္ုပ္၏ႏြားႏွစ္ေကာာင္သည္ မႀကံဳစဖူး ေပကပ္ကပ္လုပ္ၾကကုန္ေလ၏။ အေလးပင္မပါဘဲ ဘယ့္နွယ္ျဖစ္ပါလိမ့္ဟု ဇေဝဇဝါလည္း ျဖစ္ရေတာ့၏။ ရြာ၏ဓေလ့အရ ဘုရားကုန္းသည္ သရဲေျခာက္ျခင္းျဖင့္ နာမည္ႀကီးေသာ ေနရာျဖစ္ရကား ကၽြန္ုပ္လည္း ေတာင္ၾကည့္ေျမာက္ၾကည့္ လိုက္ၾကည့္ၿပီး ေပ၍ပင္ၿငိမ္ေနလိုက္၏။ ဆယ္မိနစ္ခန္႔ ၾကာေသာ အခါ ဘာမွ်မလုပ္ရပါဘဲ ႏြားမ်ားသည္ ပန္းကုန္းရြာသို႔ ဦးတည္၍ ေရြ႕လွ်ားၾကကုန္၏။ ဘာျဖစ္ပါလိမ့္ေပါ့။ ကၽြန္ုပ္အေရွ႕ဆီသို႔ ေမွ်ာ္၍ၾကည့္လိုက္ပါေသာအခါ အဖြားႀကီးသည္ ျမန္ျမန္ သုတ္ေျခတင္ေနသည္မွာ ဖုန္မ်ားပင္ တစ္ေထာင္းေထာင္း ထလွ်က္ရိွ၏။ အဖြားႀကီးသည္ အရြယ္နွင့္မလိုက္ေအာင္ပင္ အလြန္ျမန္ျမန္ေလွ်ာက္နိုင္ေပသည္ဟု ေတြးေတာေနမိ၏။

လြင္ျပင္လယ္ကြင္းလမ္းမ်ားျဖစ္၍ ျမင္ကြင္းသည္ အလြန္သဲကြဲစြာ ထင္သာျမင္သာ ျဖစ္ရ၏။ ၾကည့္ေနစဥ္ ထိုခဏ၌ပင္ အဖြားႀကီးသည္ ခ်ဳံငယ္တစ္ခုတြင္ လွစ္ကနဲ႔ ေပ်ာက္ကြယ္သြားေတာ့၏။ ကၽြန္ုပ္ ၾကက္သီးမ်ားပင္ တဖ်န္းဖ်န္းထသြားရေတာ့သည္။
ကၽြန္ုပ္၏လွည္းသည္လည္း တျဖည္းျဖည္းနွင့္ နီးလာ၏ ႀကိမ္တံကို အသင့္ျပင္ဆင္ထားၿပီးလွ်င္ အဖြားႀကီးေပ်ာက္ကြယ္သြားေသာ ခ်ဳံငယ္နားသို႔ သတိႀကီးစြာျဖင့္ ခ်ဥ္းကပ္လိုက္၏ ေလအေဝွ႔ တစ္ခ်က္တြင္ ]ၫွီစို႔့စို႔ အနံ႔ဆိုးတစ္ခုကို ရႈရိႈက္လိုက္မိ၏။ ကၽြန္ုပ္ပို၍ပင္ သတိႀကီးရေတာ့၏။
ဤ၌တြင္ပင္ ခ်ဳံကြယ္၌ ဘြားကနဲ အဖြားႀကီးကို ေတြ႔လိုက္ရေလေတာ့၏ ကၽြန္ုပ္၏ ေသြးမ်ား ငယ္ထိပ္ေရာက္သြားေလၿပီလားဟု ထင္မွတ္လိုက္ရေတာ့၏။ အေၾကာင္းမွာ အဖြားႀကီးသည္ ခ်ဳံအကြယ္တြင္ ဖင္လွန္၍ ခ်ီးပါေနျခင္းကို မ်က္ဝါးထင္ထင္ ျမင္ေတြ႕ လိုက္ရေသာေၾကာင့္ ပင္ျဖစ္ပါေတာ့၏။

(အဖြားႀကီး နွင့္ ခ်ီး ဟု သံုးစြဲထားျခင္းအား နားလည္ေပးၾကေစလိုသည္)

စာေရးဆရာအမည္= မိုက္ကယ္ေဂ်ာ္နီေအာင္ပု။
ေခါင္းစီး= ကမၻာႀကီးကို တုန္လႈပ္ေစခဲ့ေသာ ကိုယ္ေတြ႕ျဖစ္ရပ္။
မူပိုင္= http://www.mandalaygazette.com/
Written by: michaelaungpu On October 13, 2010.