တန္ေဆာင္မုန္းလ (ၾကက္တၱိကာနကၡပဲြသဘင္ႏွင့္ မယ္ဇလီဖူးသုပ္) ၂

နကၡပဲြလွည့္လည္ျခင္း

ေနာက္တေန႔ျဖစ္ေသာ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ အဖိတ္ေန႔ညတြင္ နကၡပူေဇာ္ပဲြလွည့္လည္ျခင္းကို ျပဳလုပ္ၾက သည္၊ ထုိနကၡပဲြလွည့္ လည္ရာတြင္ ၿဂိဳလ္မ်ား၊ နတ္မ်ား၊ ေဆးအင္းလက္ဖဲြ႔တို႔ပါသည္၊ နတ္ပဲြသက္သက္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဘုရားနွင့္ ရဟန္းသံဃာမ်ား မပါ၊ သုိ႔ေသာ္ ကိုရင္ႀကီးဦးေဆာင္ ျပဳလုပ္ေသာ ပဲြျဖစ္ေသာ ေၾကာင့္ ကုိယ္တိုင္ပါ၀င္ လွည့္လည္သည္ နကၡပဲြလွည့္လည္ရာတြင္၊ ေဆးမင္ ႏႈိးၾကမည့္သူမ်ား၊ သိဒၶိတင္ၾကမည့္ အစ္ကုိကာလသားတို႔သည္ မိမိတို႔ယူေဆာင္လာေသာ ေဆးမင္ပန္း နံသာတုိ႔ကို ကိုင္၍ သိကၡာေတာ္ရ မေထရ္ေတာ္ႀကီးမ်ားလုိ အစီအစဥ္အတိုင္း လွည့္လည္လာၾကရသည္၊ ပုစၦာန္းသည္ (နတ္ကေတာ္) တုိ႔ကား ငွက္ေပ်ာပဲြ အုန္းပဲြ၊ အေမြးနံ႔သာ ပန္း ဆီမီးမ်ား၊ အတီး အမႈတ္ အကအခုန္မ်ားျမင့္ ေနာက္မွလုိက္ၾကရသည္။

မိန္းမပ်ဳိတုိ႔သည္ကား မေန႔ညက ရလာေသာ မဲဇလီဖူးမ်ားကုိ အေျခာက္လွမ္းဘုိ႔ အနည္းငယ္ ခ်န္၍၊ အက်န္ကို မိမိတို႔႐ွာေဖြ ခူးယူထားေသာ မဲဇလီဖူးမ်ားျဖင့္ ေရာၿပီး မဲဇလီဖူးသုပ္လုပ္သည္။ မဲဇလီဖူးသုပ္ကို ဖက္စိမ္းျဖင့္ အထုပ္ထုပ္၍ တခ်ဳိ႕ကို ဘုရားလႉ၏၊ တခ်ဳိ႕ကို သက္ႀကီး႐ြယ္အုိတုိ႔ထံ ပုိ႔၏။ တခ်ဳိ႕ကုိ နကၡပဲြသုိ႔ လွည့္လည္ လာေသာ အကုိကာလသားတို႔ကို ပစ္ေပါက္ရန္ သိမ္းထား ၾကသည္၊ အိမ္အေပၚထပ္ရွိ ပိတ္ထားေသာ ျပတင္း ေပါက္ (သုိ႔မဟုတ္) အိမ္ေ႐ွ႕ပုဏၰားကြယ္တြင္ ပန္းကန္၊ လင္ပန္းတြင္ အသင့္ ထည့္ထား၏၊ ထုိ႔ေနာက္ မိမိကိုယ္ ကို အလွပဆုံးျဖစ္ေအာင္ ၀တ္ဆင္ထားၿပီး အသင့္ေစာင့္ေနသည္။ နကၡပဲြလွည့္လာသည္ႏွင့္ မိမိပစ္ေပါက္လုိေသာ အကိုကာလသား ျပတင္းေပါက္ေ႐ွ႕တဲ့တဲ့ ေရာက္သည္ႏွင့္ ျဗဳန္းကနဲ လူလုံးျပ၍ မဲဇလီဖူးထုပ္နွင့္ ပစ္ေပါက္ လုိက္ၾကရသည္၊ (ဤသုိ႔ျပဳလုပ္ျခင္းသည္ အဘိပါရကစစ္သူႀကီးကေတာ္ ဥမၼာဒႏၱီက သိ၀ိမင္းႀကီးအား တန္ေဆာင္မုန္းလျပည္ ေန႔တြင္ ေလသာျပတင္းေပါက္ ျဗဳန္းကနဲ ထြက္လာၿပီး မဲဇလီပန္းျဖင့္ ေပါက္လုိက္ ေသာေၾကာင့္ ဥမၼာႏၱီကို အ႐ူးအမူးစဲြလန္း ခဲ့သည္ကုိ အတုယူ၍ ျပဳလုပ္ျခင္းျဖစ္သည္ဟု ယူဆၾကသည္။)

ေညာင္သာယာ႐ြာ မိန္းမပ်ဳိတုိ႔သည္ ဤထုံးစံအတိုင္း နကၡပဲြသဘင္တြင္ လွည့္လည္လာေသာ မိမိခ်စ္ေနသူ အကုိကာလသားကို မိမိျပစ္ေပါက္လုိက္ေသာ မဲဇလီဖူးသုပ္ ထိမွန္သြားလွ်င္ မိမိကုိအ႐ူး အမူးစဲြမက္လာသည္၊ မစြန္႔ပစ္ႏိုင္ဟု ယုံၾကည္ၾကသည္၊ သုိ႔ ေသာ္ ထိသြားေသာကာလသားက မိမိအား ထိမွန္ေအာင္ တန္ျပန္ ျပစ္ေပါက္ျခင္းခံရလ်င္ ဘာမွမျဖစ္ဟု ယုံၾကည္ထားၾကသည္။

ညေနခ်မ္းသုိ႔ ေရာက္ေနၿပီ။ ၾကတၱိကာနကၡပဲြသဘင္ ဆင္ႏြဲရန္အတြက္ ပုစၦာန္းသည္တုိ႔ ေ႐ွ႕မွဦးေဆာင္၍ ငွက္ေပ်ာပဲြအုန္းပဲြတို႔ကုိ ကိုင္၍ အကအခုံ အတီးအမႈတ္တို႔ျဖင့္ လွည့္လည္လာၾကသည္၊ ေနာက္တြင္ နကၡစံအိမ္ တို႔၌ ေဆးမွင္သိဒၶိတင္ရန္ အကိုကာလသား တို႔ လိုက္ပါလာၾကသည္၊ ၎တို႔ေနာက္မွ ေဆးအင္း၀ါသနာပါေသာ လူႀကီးမ်ား လုိက္ပါလာၾကသည္၊ ေပ်ာ္စရာေကာင္းလွ ေပသည္။ ျမခက္သည္ နကၡပဲြလွည့္လာသူတုိ႔ မိမိ အိမ္ေ႐ွ႕သုိ႔ ေရာက္လာသည္နွင့္ အိမ္ၿခံ၀သုိ႔ ျဗဳန္းကနဲ ေျပးထြက္ခါ မယ္ဇလီဖူး သုပ္ျဖင့္ ေကာင္းျမတ္ကို တည့္တည့္ခ်ိန္၍ ပစ္ေပါက္လိုက္သည္၊ ေကာင္းျမတ္ကုိ ေသေသခ်ာခ်ာထိမွန္သြားသျဖင့္ ျမခက္မ်က္ နွာမွာ ေက်နပ္ေသာ အၿပဳံးမ်ားျဖင့္ ေကာင္းျမတ္ကို စူးစူးစိုက္စုိက္ၾကည့္ၿပီး အိမ္ထဲသုိ႔ ေျပး၀င္သြားသည္။

နကၡပဲြ လွည့္ေနစဥ္တြင္ ေဆးမင္ႏႈိး သိဒၶိတင္ၾကမည့္ အကုိကာလသားတို႔သည္ မိမိတို႔ ကိုင္ေဆာင္လာၾကေသာ ေဆးမင္မ်ား၊ ပန္းနံ႔ သာမ်ားကို ဂ႐ုစိုက္ေနရသျဖင့္ သိကၡာေတာ္ရ မေထရ္ႀကီးမ်ားကဲ့သုိ႔ ဣေႁႏၵရစြာ လုိက္ပါေနရ သျဖင့္ မိမိအား မယ္ဇလီထုပ္ျဖင့္ ပစ္ေပါက္သူကို စိတ္တြင္းကသာ မွတ္သားလုိက္ၾကရသည္၊ လွည့္လည္ပဲြ ၿပီး၍ နကၡပဲြစတင္သည့္အခ်ိန္ ၾကယ္စုံထြက္ေသာ ညအခါ ေရာက္မွသာ ကုိယ္တိုင္ ျပဳလုပ္လာသည့္ မယ္ဇလီဖူးသုပ္ျဖင့္ ျပန္လည္ပစ္ေပါက္ႏိုင္ခြင့္ ႐ွိသည္။ သုိ႔ေသာ္ ေယာက်္ားေလးတို႔ကို စလုိက္ေသာ မိန္းခေလးတို႔မွာ အိမ္တြင္းတံခါးကို အလုံပိတ္၍ တိတ္တတ္ကေလး က်ိတ္ရယ္ေနၾကေလသည္။

ပန္းသုပ္ အေပါက္ခံရေသာ အကုိကာလသားတို႔ကလည္း ေနာင္အခါ ထုိအပ်ဳိအား အ႐ူးအမူးခ်စ္ေနေသာ အခ်စ္သားေကာင္ မျဖစ္ ေစရန္အတြက္ ပုန္းေနေသာ မိန္းခေလးကို အိမ္ခမ္းတြင္းမွ ထြက္လာေအာင္ နည္းမ်ဳိးစုံျဖင့္ ႀကိဳးစားရသည္မွာလည္း ေပ်ာ္စရာ ေကာင္းလွသည္။

တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ည (က်ီးမႏိုးပဲြ)

တန္ေဆာင္မုန္းျပည့္ေန႔ညသည္ ၾကတိၱကာနကၡနွင့္ ယွဥ္ၿပိဳင္သည့္ေန႔ျဖစ္သည္။ မဲဇလီပင္တုိ႔၌ ေဆးေပါင္းခ ေသာ၊ ညေဆးမင္ထုိး ထားေသာ ေဆးမ်ား အစြမ္းထက္ေသာညျဖစ္သည္။ ကုိရင္ႀကီးနွင့္ တပည့္လက္သား အစုံအလင္ႏွင့္ အလုပ္႐ႈပ္ေနေလသည္။ ထုိည၌ ေဆးမင္ေၾကာင္ ထုိးစဥ္က တမင္ခ်န္ခဲ့ေသာ စက္၀ိုင္း၏ အလယ္မွ ကြက္လပ္ကို ဂ၀ံ႐ုပ္၊ ေၾကာင္႐ုပ္၊ သူရႆတီနတ္သမီး ႐ုပ္၊ တုိ႔ကိုျဖည့္စြက္ ထုိးႏွံၾကသည္၊ ၾကတၱိကာနကၡသည္ အဟန္႔၊ အေမွာင္၊ အမွင္၊ အရိပ္၊ ႐ွိမ္းတုိ႔အတြက္ အစြမ္းထက္သည္ဟု ယုံၾကည္ၾကသည္၊ ေဆးမင္ေၾကာင္ထိုးၿပီးေသာ ကာလသားတို႔သည္ မိမိတုိ႔ ထိုးႏွံခဲ့ေသာ ေဆးမ်ား မည္မွ်အစြမ္းထက္သည္၊ မည္မွ် ေအာင္ျမင္ၿပီးစီးသည္ကို လက္ေတြ႕စမ္းလုိၾကသည္၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ ေဆးမွင္၀ိုင္းမွ ထြက္သည္ႏွင့္ အေမွာင္ခုိ၍ သန္းေကာင္ဗုိလ္လုပ္ ၾကေတာ့သည္။ သန္းေကာင္ဗုိလ္လုပ္ရသည္မွာ လြယ္ကူသည္မဟုတ္။ တ႐ြာလုံး႐ွိ အိမ္႐ွင္တို႔သည္ သူခုိးဖမ္းရန္ ေစာင့္ေနၾက သည္။ မႀကီးေလဘုံဦးေဆာင္ေသာ မိန္းမၾကမ္းႀကီး မ်ားႏွင့္ အပ်ဳိတသိုက္တို႔သည္ မ႑ပ္ႀကီးအတြင္းမွ အသင့္ေစာင့္ေနၾကသည္။ သူတို႔ႏွင့္ မနီးမေ၀း စားပဲြခုံႀကီး တခုေပၚတြင္ သူတို႔အတြက္ အေရးႀကီးေသာ ပစၥည္းမ်ားတင္ထားၾကသည္။ သင္တုန္းဓါး၊ ကပ္ ေၾကး၊ ႀကိဳးေခြ၊ ႀကိမ္လုံး၊ ထမင္းခြက္ စသည္တို႔ျဖစ္သည္။ ထုိ႔ျပင္ သကၤန္းပရိကၡရာအစုံလည္း ပါသည္။ သူတို႔သည္ နံနက္ဆြမ္း ခ်က္ရန္အတြက္ စုစု႐ုံး႐ုံးၾကက္သြန္လွီးျခင္း၊ ဂ်င္းလွီးျခင္းစေသာ အမႈမ်ားကို ရယ္ရယ္ေမာေမာ္ႏွင့္ ျပဳလုပ္ေနၾကသည္။

သူတို႔၏ အတဲြျဖစ္ေသာ ငလုံးတို႔၏ အရပ္တီး၀ိုင္းကလည္း လက္ေကာင္းတိုင္း႐ြလ်က္ အၿမိင္သားျဖင့္ အယုိင္ သြားကုိ တီးေနၾက သည္။ ထုိညအဘုိ႔ ခေလးမ်ားပင္ မအိပ္ၾကဘဲ ဆိုင္းသံကေလး ႐ြလာတိုင္း ကၾက ခုံၾကႏွင့္ အေမာသား။ ေဆးမင္ေၾကာင္းမွ ထြက္လာၾကေသာ ကာလသားတုိ႔မွာ အေမွာင္ရိပ္ေအာက္ေရာက္သည္ႏွင့္ လူရိပ္လူေရာင္ေပ်ာက္သည္ဟု ယုံၾကည္ၾကသည္။ ေဟာင္မည့္ေခြးကုိ အံခဲ၍ ၾကည့္လုိက္႐ုံနွင့္ မေဟာင္ႏိုင္ဘဲ အၿမီးကုတ္ထြက္သြားေအာင္ ဟန္႔တားႏိုင္သည္ဟုဆိုသည္။ ေအာ္မည္ ျပဳသူကို "ဟိတ္" ဟု ေခ်ာက္လုိက္႐ုံ မွ်ျဖင့္ တေစၦ သရဲ အေျခာက္ခံရဘိသကဲ့သုိ႔ မႈိင္းမိ သတိလစ္က်န္ရစ္နိုင္သည္ဟုဆုိ၏။ ေၾကာင္အ႐ုပ္ကို ပုပ္၍ ဟုတ္ခနဲခုန္လုိက္သည္ႏွင့္ ျဖဳတ္ခနဲအိမ္ေခါင္မုိးေပၚသုိ႔ ေရာက္သြားႏိုင္သည္ဆုိ၏။ လက္ၫႈိးက အိမ္ေျမွာင္ ႐ုပ္ ကုတ္လုိက္လွ်င္ ေလွခါးကိုျမင္ပါလ်က္ နံရံကို တြယ္ကပ္ခ်င္စိတ္ ေပါက္လာသည္ဆုိ၏။ ထုိအဆိုမ်ား မည္မွ်မွန္သည္မွားသည္ ကို စမ္းသပ္ၾကရင္းျဖင့္၊ နံနက္မုိးေသာက္ေသာ္ မ႑ပ္ေ႐ွ႕႐ွိ ႀကိဳး၀ိုင္းႀကီးအတြင္းသုိ႔ ႏြားမ်ား၊ လွည္းမ်ား၊ စဥ့္အုိးႀကီးမ်ား၊ ေသတၱာ မ်ား၊ ရက္ကန္းစင္၊ လူအိပ္ေပ်ာ္လ်က္ မယူရာသုိ႔ပါလာေသာ ကြပ္ပ်စ္မ်ား၊ စသည္တို႔ကယ္ ေရာက္ေနၾကကုန္၏။

"ေဘာ ေအာ ေဘာ ေအာ"

"အမေလး လန္႔လုိက္တာေတာ့"

အမိေပ်ာက္ေသာ ႏြားငယ္သည္ က်ီးမႏိုးပေဒသာပင္ႀကီး၏ ထိပ္ဖ်ားတြင္ ေလးဘက္ကား၍ ရပ္လ်က္ အသီးခံ ေနရသည္၊ ႏြားငယ္ ၏ ေျခေလးေျခာင္းသည္ မလႈပ္ႏိုင္မ႐ုန္းနို္င္ေအာင္ ခ်ည္ေနွာင္ျခင္းခံေနရ႐ွာ၏။

"ဟယ္ ၾကည့္ၾကစမ္းပါအုံး၊ သူ႐ုိ႕မို႔ ႀကံႀကံဖန္ဖန္ ႀကံႀကီးစည္ရာလုပ္တတ္တယ္"

"ဟဲ့ ေနစမ္းပါအုံး ဒါ ဘယ္သူ႔ႏြားတုန္း၊ ဦးႀကီးေကာက္ရ ႏြားကေလးမဟုတ္လား။ ဦးႀကီးေကာက္ရတုိ႔ေတာ့ ပရိကၡရာအစုံနဲ႔ ေ႐ြးရ ေတာ့မွာပေတာ္ေရ႕"

"ဟဲ့… ဟဲ့ ႏြားကေလးက ႐ုန္းေနသဟဲ့၊ ေအာက္ကလွည္းက ဘီးႀကိီးလိမ့္ၿပီး ၿပိဳက်လာမွျဖင့္" "ေဟ့.. ေဟ့ လွည္းၿမီးစြန္းေအာက္ တည့္တည့္က ကြပ္ပ်စ္ကို ၾကည့္လုိက္စမ္းပါအုံးဟဲ့၊ တင္းတိမ္ႀကီးၿခံဳထားတာ လူမဟုတ္ လား၊ အစစ္ပါ့ေတာ္၊ လူႀကီးဟဲ့ လူႀကီး"

စီတန္းလာေသာ အပ်ဳိတစုတုိ႔သည္ အတန္းပ်က္လ်က္ စုလူစုလူေ၀းႀကီး ျဖစ္သြား၏။ တစ္ေယာက္ႏွင့္ တစ္ေယာက္ လက္ၫႈိးျဖင့္ ၫႊန္ျပကာ ျပၾက၏။ မျမင္မေတြ႔ သူမ်ားက "ဘယ္မွာလဲ ဘယ္မွာလဲဟု" ေမးၾက၏။

"ဟုတ္ပါ့ေတာ္ တုိ႔မ်ားျဖင့္ အ့ံပါရဲ႕၊ ေဟာေတာ့ မိန္းမႀကီးေတာ့ ဘယ္သူမ်ားပါလိမ့္၊ တုိ႔မ်ားျဖင့္ ခုိးတဲ့သူထက္ အခုိးခံရၿပီး ပါလာတာ ကုိ မသိလုိက္တာ အံ့ပါရဲ႕ေတာ္"

"သူတို႔က ေဆးေတြ၀ါးေတြ အဟန္႔ေတြနဲ႔ အိပ္ေငြ႔ခ်ၿပီး ခိုးလာတာေတာ့ ႏိုးခ်င္မွႏိုးမွာေပါ့ေအ႔၊ တို႔ေတာ့ ခုိးတဲ့သူဘဲ အံံၾသပါရဲ႕ ေတာ္"

"အိမ္း… တို႔ကခုိးလာသူ နိုင္သူကိုဘဲ အံ့ၾသတာပ၊ ဒီေန႔ ဒီရက္ ဒီရက္ ဒီလုိလုပ္တတ္မွန္းသိရက္နဲ႔ ေပါ့ေပါ့ ေရာ့ေရာ့အိပ္တာကိုး ေအ့…။ အခုိးခံရသာ နည္းေတာင္နည္းေသး။ ခုိးသူက ခုိး႐ုံခုိးလုိ႔သာပ"

"ဗုိင္းနာမ သူမ်ားျဖင့္ ေစာေစာစီးစီးေျပာလုိက္တာ၊ ခုိး႐ုံမခုိးလုိ႔ ညည္းဘယ္လုိမ်ားလုပ္ေစ ခ်င္ေသးလုိ႔ုတုန္း။ အဲဒီလုိ လူပါခုိးယူနို္င္ တဲ့ သူခိုးဆိုတာ အင္မတန္သစၥာ႐ွိၿပီး သမာဓိတည္နိုင္မွ ခုိးႏိုင္တဲ့ အစြမ္းရွိတာေတာ့ ညည္းက ယုတ္မာေစခ်င္ေပမဲ့ သူခိုးက မယုတ္မာႏိုင္ဘူး"

ဟိတ္ ဟိတ္ ေကာင္မေတြေရ႕… ေအာင္မေလးၾကည့္လုိက္ၾကပါအုံး၊ ေျမာက္ဖ်ားကေခါင္း ကေတာ္ႀကီးရယ္ ေတာ့… ဟုိမွာ ဟုိမွာ တင္းတိမ္ႀကီးကို လွန္လုိက္ၿပီ ၀မ္းသာလုိက္တာေတာ္ေရ႕ အိမ္ေခါင္းကေတာ္ႀကီးဆီက ပရိကၡာ ငါးစုံေလာက္ အေတာင္းခုိင္္းရမယ္"

အိပ္လ်က္ပါလာခဲ့ေသာမိန္းမ၊ ေယာက်္ားတစုံသည္ မနက္မုိးလင္းမွ ဆိုင္းသံေၾကာင့္ ႏိုးလာေသာ္ မေျပးရ စည္း၀ိုင္းတြင္းမွ မထြက္ ရ ခုိးယူမယူလာေသာ ကာလသားတို႔ပိုင္၏။ အေပါ့အပါးသြားလုိသည့္တိုင္ ကာလသား တို႔က ခြင့္ျပဳမွ သြားရ၏။ ထုိညအဘုိ႔ က်ီးမႏိုး ပဲြ ဆင္ႏႊဲရာတြင္ ေအာင္ျမင္သူမ်ား႐ွိသလုိ မေအာင္ျမင္၍ ဖမ္းမိသူမ်ားလည္းရွိသည္။ ထုိသူတို႔မွာ တစုံတခု သစၥာေဖါက္မိေသာ ေၾကာင့္ စည္းေပါက္သြားေသာေၾကာင့္ ေဆးမေအာင္ျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္သည္။

အဖမ္းခံရသူတို႔မွာ မသက္သာလွ။ မႀကီးဘုံဦးေဆာင္ေသာ မိန္းမၾကမ္းႀကီး တသိုက္က၊ ႀကိဳးေခြ၊ ႀကိမ္လုံး၊ ကပ္ေက်း၊ သင္တုန္းဓါး တခုဆီကိုင္လ်က္ ဖမ္းမိသူကုိ စားမလုိ၀ါးမလုိ ဟန္ေရးျပလ်က္ကခုန္ေနၾကသည္။ ၾကက္သြန္လွီးေနေသာ မိန္းမပ်ိဴမ်ားကဘယ္ သူႀကီးမ်ားပါလိမ္႔ဟု ထြက္၍ၾကည့္ၿပီး ေနာက္ေျပာင္ေနၾကေလ သည္။

ဟယ္ ဆင္းရဲလြန္းလုိ႔ ခုိးတာထင္ပါ့ဟု ဆို၍ ခုိးသားပုဆိုးကို ၀ုိင္းခြ်တ္ၾက၏။ ခုိးသားမွာ ပုဆုိးခြ်တ္ယူျခင္း ခံရျခင္းက ကိစၥမရွိ။ အပ်ိဳ ေတြေ႐ွ႕၌ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္႐ွက္လွ၏။ မိမိေခါင္းေပၚမွ သဘက္ကို အျမန္ျဖဳတ္၍ အ႐ွက္ကို ဖုံးရေလ၏။ ထုိသုိ႔ "႐ွက္႐ွာပါေသာ္ ေကာ" ဟူ၍ ခ်မ္းသာမေပး။

"ဟယ္ ငတ္႐ွာလြန္းလုိ႔ ခုိးသာထင့္ပါ့" ဟူ၍ ပါးစပ္ျဖင့္ ၀ါးထားေသာ ထမင္းမ်ား နုိ႔ရည္ျဖင့္ ဆမ္းထားေသာ ထမင္းမ်ားကို ခုိးသား၏ ပါးစပ္ထဲသုိ႔ အတင္းခြံ႔ေလေတာ့၏။ ႐ြံလြန္း၍ ႐ုန္းလွ်င္ နကန္ေသးေသးျဖင့္ စပ္စပ္ပါ ေအာင္႐ုိက္သည္။ ကႀကိဳးအမ်ိဳးမ်ိဳးက ခုိင္းေတာ့သည္။ ထုိ႔ေနာက္ မေကာင္းသည့္အက်င့္ဆိုးကို ေဆးေၾကာပစ္ရ မည္ဟု ဆို၍ တကို္ယ္လုံးေခါင္းေပၚမွ ေရေလာင္းခ်ၿပီး ဆံပင္မ်ားကို ကပ္ေၾကးျဖစ္ ညွပ္ျပစ္၏။ ဦးျပည္းရိတ္ၿပီး လ်င္ မ႑ဳပ္တိုင္တြင္ ခ်ည္ထားလုိက္ေလသည္။ ေနာက္ထပ္ခုိးသာဒ တ ေယာက္မေရာက္လာမျခင္း မ႑ဳပ္ တိုင္တြင္ေနရေလသည္။

ေဘးမဲ့စည္း၀ိုင္းအတြင္း ပစၥည္းမ်ား အစုစုအပုံပုံေရာက္လာသည္ႏွင့္အမွ် မ႑ဳပ္တိုင္တြင္ ခုိးသားမ်ားလည္း တေယာက္ၿပီးတ ေယာက္ ေရာက္လာၾကေလသည္။

မိန္းခေလးမ်ား သူခုိးကို အမ်ဳိးမ်ဳိးႏွိပ္စက္ေနၾကစဥ္ ဆုိင္းခ်ိဳးသံၾကားရသျဖင့္ မ႑ပ္အတြင္းသုိ႔ ၾကည့္လုိက္ရာ သံဃာစင္တြင္ သံ ဃာေတာ္မ်ား ဆြမ္းဘုန္းေပးၿပီး၍ လက္ဘက္ရည္ၾကမ္းဘုန္းေပးေနသည္ကုိ ေတြ႕ရသည္။ ဆိုင္းသံသည္ ဖမ္းမိထားေသာ ခုိးသား တို႔အား တရားစီရင္ရန္ အခ်ိန္က်ေရာက္ေၾကာင္း အခ်က္ေပးေသာ အသံျဖစ္၏။

ပစၥည္းအခုိးခံရေသာ အိမ္ရွင္တို႔သည္ မ႑ပ္ရွိရာသို႔ ေရာက္လာၾကၿပီး မိမိတို႔ပစၥည္းမ်ားကို တန္ဘုိးျဖတ္၍ ေ႐ြးယူၾကသည္။ တန္ ဘုိးေပး႐ုံျဖင့္ မၿပီးေသး မိမိတို႔ပစၥည္းကိုယ္တိုင္ ျဖဳတ္ယူ၍ တျခားပစၥည္းမ်ား အေပၚျပဳတ္ က်လ်င္ ေလ်ာ္ရမည္ျဖစ္သျဖင့္ ျဖတ္ခ ေပး၍ ျဖဳတ္ခုိင္းၾကရသည္။ ခုိးရာပါပစၥည္းမ်ားကုိ ေရာင္းရေသာေငြသည္ မ႑ပ္အတြင္း၌ အသင့္ထား႐ွိေသာ သကၤန္းပရိကၡရာတုိ႔ ၀ယ္ယူရန္ျဖစ္သည္။ ၀ယ္ယူ၍ရေသာ သကၤန္း ပရိကၡရာတို႔ျဖင့္ ဖမ္းမိ၍ ကတုံးတုံးထားေသာ သူခုိးမ်ားကို ႐ွင္ျပဳျခင္း ပၪၥင္းခံျခင္း မ်ား ျပဳလုပ္ၾကရသည္။ ေဘးမဲ့စည္း၀င္းအတြင္းမွ က်ီးမႏိုးပဲြ ပစၥည္းမ်ားကို ေရာင္းခ်၍ရေသာေငြျဖင့္ သကၤန္းပရိကၡရာ၀ယ္ၿပီး ဖမ္းမိ ေသာ သူခိုးမ်ားကို ရဟန္းခံေပးရာ ဖမ္းမိေသာ သူခုိးဦးေရထက္ သကၤန္းက ပုိေနသျဖင့္႐ြာတြင္းမွ ၈ ႏွစ္ ၉ ႏွစ္ အ႐ြယ္ခေလးမ်ားမွ အစ အ႐ြယ္ေရာက္သူမ်ားကိုပါ သကၤန္းဆီးေစၾက၏ ထုိ႔ေၾကာင့္ ၾကတိၱကာပဲြသဘင္ဟု ေခၚေသာ က်ီးမႏိုပဲြကား ယခင္နွစ္မ်ားနဲ႔မတူ တမူထူးျခားစြာျဖင့္ ေတာင္ေက်ာင္း ေျမာက္ေက်ာင္း ႏွစ္ေက်ာင္းစလုံး ႐ွင္သာမေဏတို႔ျဖင့္ ၀ါ၀ါထိန္ေနေလေတာ့သတည္း။

ေမာင္သုည

ရန္ကုန္ဗေဆြ- ျမန္မာျပည္သားစာအုပ္ကုိ မွီျငမ္းထားပါသည္။

စကၤာပူေရာက္ ျမန္မာမ်ား ဝက္ဘ္ဆိုက္မွ ကူးယူပါသည္။

http://myanmarinsingapore.com/profiles/blog/show?id=2316969%3ABlogPost%3A114746&commentId=2316969%3AComment%3A116883&xg_source=activity