ၾကည့္မိတဲ့သူမွာ အျပစ္ရွိသလား၊ ၀တ္တဲ့သူမွာ အျပစ္ရွိသလား

 

ၾကည့္မိတဲ့သူမွာ အျပစ္ရွိသလား၊ ၀တ္တဲ့သူမွာ အျပစ္ရွိသလား 

လူထုေဒၚအမာ

အေမ– လူထုေဒၚအမာက ကလ်ာမဂၢဇင္းမွာ ေျပာထားတာေလးကို ျမန္မာမိန္းခေလး မ်ား သတိျပဳမိေစဖို႔ ျပန္လည္ေရးသားေပးလိုက္ပါတယ္။

အေမေျပာခဲ့တာက ဒီလိုပါ– ျမန္မာမေတြရဲ႕ အမ်ိဳသား၀တ္စံုဆိုတဲ့အခါက်ေတာ့ အမ်ိဳးသား၀တ္စံုရယ္လို႔ ရွိခ်င္ေသးလား။ မရွိရင္လည္း ရတာပါပဲလို႔ ေအာက္ေမ့ေနၾကသလား။ ရွိခ်င္ေသးတယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေအာက္ထစ္ဆံုး ထဘီေတာ့ ၀တ္စံုအျဖစ္သတ္မွတ္ရဦးမွာပါပဲ။ ဟိႏၵဴအမ်ိဳးသမီးမ်ားကို ၾကည့္လိုက္ရင္ ဆာရီဟာ သူတို႔အမ်ိဳးသား၀တ္စံုပါပဲ။

ဒါဟာ အခုျပသနာလုပ္ေနရတယ္။ အမ်ိဳးသား၀တ္စံု ရွိေနခ်င္ေသးလား၊ မရွိခ်င္ ေတာ့ဘူးလားဆိုတာကို ျငင္းခုန္ေနရတယ္။ ဘာျပဳလို႕လဲဆိုေတာ့ ဒီေခတ္ တက္လူ မိန္းကေလးေတြက ခါးမွာထမီမ၀တ္ၾကေတာ့ဘဲနဲ႔ စကတ္တို႔၊ ေဘာင္းဘီတို႔ ၀တ္ေနၾကလို႔ပါ။ စကတ္ဆိုတာ ထဘီ မဟုတ္ပဲနဲ႔ ထဘီေယာင္ေဆာင္ထားတဲ့ အ၀တ္တမ်ိဳးပါ။ သူက ခါးေပၚမွာ ေတာ့၀တ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ထဘီလို လံုလံုၿခံဳၿခံဳ ခ်ီထားဖံုးထားတဲ့ အ၀တ္အထည္မ်ိဳး မဟုတ္ဘူး။ ေပါင္ရင္းေလာက္တိုတဲ့ စကပ္ရွိတယ္၊ ဒူးေအာက္ေရာက္တဲ့စကပ္ရွိတယ္၊ စကပ္ကို ေပါင္ရင္းအထိခြဲထားတဲ့ စကပ္ရွိတယ္၊ အခုေနာက္တည့္တည့္က ခြဲတဲ့စကပ္ေတာင္ ရွိေသးတယ္။ အခုျမန္မာမေလးေတြ ၀တ္တဲ့စကပ္က ေပါင္ေလာက္ထိတိုတဲ့ စကပ္ေတာင္ ရွိေနပါၿပီ၊ ၀တ္ရဲတဲ့သူေတြက ၀တ္ေနၾကၿပီး၊ ႏို႔ေပမယ့္ ေဘးခြဲ၊ ေနာက္ခြဲနဲ႔ စကပ္ရွည္ရွည္ ေတြကေတာ့ ျမန္မာမိန္းကေလးတိုင္းလိုလို ၀တ္၀ံ့တာျမင္ေနရၿပီ။

အေပၚပိုင္းက်ျပန္ေတာ့လည္း ရင္ညြန္႔အထက္ ဘာမွမရွိဘူး။ အေမတို႔ေရွးတုန္းက အမ်ိဳးသမီးေတြဟာ ရင္လ်ားႀကီးနဲ႔ လူထဲမထြက္ရဲၾကပါဘူး။ ခုေတာ့ရင္လ်ားထားတဲ့အတိုင္း အေပၚပိုင္းဗလာနဲ႔ လက္သန္းတျခမ္းေလာက္ ႀကိဳးေလးေတြသာ ပခံုးမွာခ်ိတ္လို႔ လူျမင္ကြင္း မွာ သြားေနလာေနၾကတာ မသင့္ေလွ်ာ္လြန္းပါဘူးကြယ္။ ဟိုး ဘိုးစဥ္ေဘာင္ဆက္ကတည္းက “အရွက္ကို အသက္နဲ႔လဲမယ္”  ဆိုၿပီး အေမတို႔ျမန္မာမိန္းမေတြ ေႂကြးေက်ာ္ခဲ့တဲ့ စကား ရွိပါတယ္။ အရွက္ကို အသက္ထက္ပိုၿပီး တန္ဖိုးထားတဲ့စကားပါ။ ဒါေၾကာင့္ သမီးေလးတို႔ ကေရာ သမီးေလးတို႔ရဲ႕ အုပ္ထိန္းသူေတြကပါ ၀ိုင္း၀န္းတည့္မတ္ေပးၾကပါ။

ၿပီးေတာ့ ထဘီနဲ႔ စကပ္ရဲ႕ ကြာျခားမႈကို အေမနည္းနည္းေျပာျပခ်င္တယ္။ ထဘီက ၀တ္ရင္း၊ ထိုင္ရင္းကေန တေနရာမွာ တခုခုစြန္းသြားေပသြားလို႔ရွိရင္ အဲ့ဒီအစြန္းအေပကို လြယ္လြယ္လွည့္၀တ္လို႔ရတယ္။ ဖံုးကြယ္လို႔ရတာေပါ့။ စကပ္ကေတာ့ ေဘာင္းဘီလိုပဲ ဘယ္ေနရာေပေပ ဒီအေပကို လွည့္လို႔လည္းမရဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဖံုးလို႔ကြယ္လို႔မရဘူးေပါ့။

ေနာက္တခုက ျမန္မာမိန္းကေလးေတြ ေဘာင္းဘီ၀တ္တာကိုလည္း ေျပာခ်င္ေသး တယ္။ ေတာထဲေတာင္ထဲ ခရီးၾကမ္းသြားလို႔ ထိုင္ထေကာင္းတဲ့ေဘာင္းဘီမို႔ ၀တ္တာမ်ိဳးကို အေမမေျပာလိုေပမယ့္ အခုေခတ္ၿမိဳ႕ေပၚက ျမန္မာမိန္းကေလးေတြ၀တ္တဲ့ ေဘာင္းဘီမ်ိဳး ကိုေတာ့ အေမအေတာ္အံ့ၾသမိတယ္။ ခ်က္ေပၚေအာင္၀တ္တယ္။ အေပၚအက်ႌ တိုနံ႔နံ႔နဲ႔မို႔ ေဘာင္းဘီနဲ႔ ကုန္းကြေနရင္ အမ်ိဳးသမီးေအာက္ခံ ဘာေရာင္၀တ္တယ္ဆိုတာေတာင္ ေမာင္နဲ႔ ႏွမ သားနဲ႔အမိ အျမင္မေတာ္တာေတြ ေတြ႕ေနၾကရၿပီ။ အေမတို႔ျမန္မာဓေလံထံုးစံက မိန္းကေလး၀တ္တဲ့ အ၀တ္အစားဟာ “ဣေျႏၵရတယ္” ဆိုတဲ့ ဆိုင္းဘုတ္ပါရတယ္။ အ၀တ္အစားကိုက လွ်ပ္ေပၚတယ္၊ ေလာ္လီတယ္ဆိုတာမ်ိဳး မျဖစ္ေစရဘူး။ အခုေတာ့တမင္ပဲ လွ်ပ္ေပၚေလာ္လီတဲ့ အဆင္အျပင္ကို ေရြး၀တ္ေနၾကတယ္။ အေမတို႔ျမန္မာမိန္းမေတြမွာ ဖံုးကြယ္အပ္တဲ့အရာဆိုတာရွိတယ္။ ေဖာ္လွစ္သင့္တဲ့အရာဆိုတာရွိတယ္။ ဘယ္ဟာကဘာလဲ လို႔ မသဲကြဲရင္ အေမ့ကိုတိုးတိုးေမး။ အခုေတာ့ တခ်ိဳ႕မိန္းကေလးေတြက ဖံုးကြယ္အပ္တဲ့ အရာကို အလြန္တရာ ေဖာ္ခ်င္လွစ္ခ်င္ျဖစ္ေနၾကတယ္။ ဒါဟာ ေခတ္မီတာ ေခတ္ဆန္တာလို႔ ထင္ေနသလား။

အဲ့ဒီေနရာမွာ တို႔အေရွ႕နဲ႔ အေနာက္ကေျပာင္းျပန္ပါ။ အေနာက္ကမိန္းကေလးေတြက ဘာနဲ႔မဆို စြဲေဆာင္ႏိုင္တယ္လို႔ ခံယူတယ္။ တို႔အေရွ႕တိုင္းကအဲ့ဒီလိုမဟုတ္ဘူး။ တို႔အေရွ႕ တိုင္းသူ မိန္းမေတြဟာ အေနာက္တိုင္းသူမိန္းမေတြနဲ႔ မတူတာတခ်က္ရွိတယ္။ တို႔အေရွ႕တိုင္း သူေတြက ကိုယ္မွာရွိတဲ့ အရည္အခ်င္းအစစ္ေတြနဲ႔ လုပ္စရာရွိတာကို လုပ္ႏိုင္တယ္။ အဲ့ဒီေတာ့ တို႔အေရွ႕တိုင္းသူေတြက အေနာက္တိုင္းမိန္းမေတြထက္သာပါတယ္။ သမီးမိန္းက ေလးတို႔ ၿပိဳင္ခ်င္သပဆိုရင္ေျပာတာပါ။

ခုေခတ္မိန္းကေလးေတြရဲ႕ အျမင္က အေမတို႔နဲ႔ ေတာ္ေတာ္ကို ကြာဟေနတယ္။ ဥပမာဆိုပါေတာ့ အေမတို႔တသက္လံုးလက္ခံလာတာက `ခ်က္´ဆိုတာ မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ႕ ေဖာ္လွစ္အပ္တဲ့အရာမဟုတ္ဘူး။ လံုလံုၿခဳံၿခဳံ ဖံုးကြယ္ထားရမဲ့အရာမ်ိဳး။ အခုေခတ္မိန္းကေလး ေတြက ဒီခ်က္ႀကီးကို ေဖာ္ရံုလွစ္ရံုမကဘူး ေ႐ႊေငြရတနာမ်ား ဆင္ယင္ေသးသတဲ့။ အံ့ၾသလို႔ မဆံုးဘူး။ သူတို႔အေဖေတြကလည္း ဒါကိုၾကည့္ေနၾကသတဲ့။ အဲ့ဒီေတာ့ေခတ္ႀကီးကိုပဲ အျပစ္တင္ရမလား၊ လူေတြကဲလာရဲလာတာကိုပဲ အျပစ္တင္ရမလား၊ အေမအသက္ရွည္ေန ေသးတာကိုပဲ အျပစ္တင္ရမလား မေျပာတတ္ေတာ့ဘူး။

အခုေတာ့ အေမလဲ မရွိေတာ့ပါဘူး… အေမ မျမင္ရေတာ့ဘူးေပါ့…။

From: New World

Written by: lu ta lone On April 29, 2010.

ရတနာပုံေနျပည္ေတာ္သတင္းစာမွ ကူးယူေဖာ္ျပသည္။