သူ႔ေျခရင္းကို လာစင္တဲ့ ဗြက္ေရစက္ေတြကို သူအဓိပၸါယ္မဲ့စြာ ေငးၾကည့္ေနမိသည္။ ဘယ္ႏွစီးေျမာက္မွန္း မသိတဲ့ ဘတ္စ္ကားတစ္စီး သူရပ္ေနသည့္ မွတ္တိုင္မွ ထြက္ခြာသြားၿပီ။ ဒီေန႔၂၀ ရက္ေန႔။ လခစား အလုမ္းၾကမ္းသမား တစ္ေယာက္အတြက္ ေတာ္ေတာ္ ခက္ခဲေနၿပီျဖစ္တဲ့ ေန႔ေတြ ေရာက္လာေတာ့မယ္။ ပိုဆိုးတာက သူ႔မွာ မိန္းမနွင့္ သားတစ္ေယာက္ သမီးေလးတစ္ေယာက္ရွိေသး။ မနက္ေစာေစာပိုင္းက မိန္းမ က ကေလးေတြမၾကားေအာင္ သူ႔ကိုတိုးတိုး မွာလိုက္သည္။
“ေယာက်္ား အိမ္မွာ ဆန္မရွိေတာ့ဘူး.. သမီးေလးကလဲ ဖ်ားေနတယ္.. ညေန ေဆးခန္း ျပခ်င္တယ္ ေယာက်္ားရယ္..။ အဲ့တာ ေတာ့္အလုပ္က ပိုက္ဆံေခ်းလို႔ရရင္ ေခ်းခဲ့ပါဦး..။ သားေလးကိုလဲ ေက်ာင္းအပ္ေပးခ်င္တယ္.. ဒီတစ္ပါတ္ထဲ အၿပီးအပ္ရမယ္တဲ့.. ေနာ္... ေယာက်္ား..။”
ဟူးးးးးးးး.. ရင္ထဲက သက္ျပင္းေမာ တစ္ခုကို အဆံုးမရွိ ခ်လိုက္မိသည္။ သူ အိမ္ေထာင္ျပဳခါစက ၀န္ထမ္း လုပ္ခဲ့သည့္ အခ်ိန္မွာရသည့္ လခက ေတာ္ေတာ္ အသံုး၀င္သည္ လံုေလာက္သည္.။ အခုေတာ့ ေအာက္ဆိုဒ္ေလး အခ်ိန္ပိုလုပ္ေနတာေတာင္ ကုန္ေစ်းႏႈန္းကို လိုက္မမွီေပ။ ရံုးမွာ ပိုက္ဆံေခ်းခဲ့ဖို႔ သူ႔မိန္းမ မွာလိုက္ေပမယ့္ ၀န္ထမ္းေတြ အကုန္လံုးကလဲ သူလိုကို႔လို ပင္။ ဗိုက္ပူနံကား ထြားထြားက်ိဳင္းက်ိဳင္း တစ္ေယာက္မွ မပါ။ အခြင့္ေရးေလးမ်ား ရလိုက္လို႔ကေတာ့ သူမ်ားေတြ ေျပာေျပာေနတဲ့ သိန္းခ်ီ ရတယ္ဆိုတဲ့ စင္ကာပူလို ေနရာမ်ိဳးမွာ မိလႅာပဲ တူးရတူးရ သုဘရာဇာပဲ လုပ္ရလုပ္ရ သြားလုပ္လိုက္ခ်င္တယ္။ ေၾသာ္... ဘ၀။ ေလးကန္ေသာ ေျခလွမ္းေတြ ႏွင့္ အိမ္ေပၚ တက္လိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ စာအုပ္အေဟာင္းပံုထဲက က်န္ေသးတဲ့ စာရြက္အလြတ္ေတြကိုၿဖဲေနတဲ့ သားေလး ေၾသာ္... စာတတ္ ခ်င္ရွာတဲ့ ကေလး။
“သား..”
“အာ ေဖႀကီး… ေမႀကီးက ေဖၾကီးကို မွာလိုက္တယ္..ေဖၾကီးျပန္လာရင္ ေဆးရံုကိုလာခဲ့ပါတဲ့... ညီမေလး ဖ်ားေနလို႕တဲ့..။”
“ေဟ”
သူခ်က္ခ်င္းပင္ ေခါင္းနပန္းႀကီးသြားသည္..။ ေဘးအိမ္မွ အသိထံ သားေလးကိုအပ္ခဲ့ၿပီး ေဆးရံုလိပ္စာ ေမးျမန္းစံုစမ္းကာ လိုက္ခဲ့သည္။ ေဆးရံုေရာက္ေတာ့ သမီးေလးကို ယပ္ခပ္ေပးေနတဲ့ သူ႕ဇနီးက တရိႈက္ရိႈက္ ငိုေနေလသည္..။
“မိန္းမ ဘယ္လို ျဖစ္တာလဲ..။”
“ေယာက်္ား သမီးေလး တိုက္ဖြိဳက္ျဖစ္တာတဲ့.. ခုနက ဆရာ၀န္ႀကီး လာၾကည့္သြားတယ္..။ ေဆးထိုးရမယ္ ေဆးေသာက္ရမယ္တဲ့.. ေဆးညြန္း ေရးေပးသြားတယ္.. အဲ့တာေတြ အကုန္၀ယ္ၿပီးမွ ဆက္ကုေပးႏိုင္မယ္ဆိုၿပီး ထြက္သြားတယ္..။”
သူေဆးညြန္းကို ယူၾကည့္မိေတာ့ ဂြမ္းအစ အပ္အဆံုး ေရးထားတာေတြ႕ရသည္..။ ေဆးရံုေတြမွာ ကိုယ့္ပစၥည္း အစံုအလင္ရွိမွ ဆရာ၀န္ေတြက ကုသေပးႏိုင္တယ္ ဆိုတာကေတာ့သူ ၾကားဖူးနား၀ ရွိၿပီးသားပါ။
“ေယာက်္ား လုပ္ပါဦး.. ေယာက်္ားရယ္.. ရွင္ ပိုက္ဆံ ရေအာင္ရွာၿပီးေတာ့ သမီးေလးကို ေဆးကုဖို႕ လုပ္ပါဦး..။”
မ်က္ရည္ၾကားထဲမွာ ရိႈက္သံတစ္၀က္ျဖင့္ ေျပာေနေသာ ဇနီးသည္ကို သူဖက္ထားလိုက္မိတယ္..။ ဇနီးသည္ရဲ႕ လက္ကိုအားေပးတဲ့ အေနျဖင့္ဆုပ္ကိုင္လိုက္ေပမယ့္ သူ႕လက္အစံုကလဲ အိမ္ေျမာင္ တစ္ေကာင္လို ေအးစက္ေနေလၿပီ။ ေဘးကုတင္မွ ကေလးတစ္ေယာက္ စူးစူး၀ါး၀ါးထိုးငိုသံကို ၾကားလိုက္ ရေသးသည္..။
ငါသမီးေလး အသက္ကို ရေအာင္ ကယ္မယ္…
သူ႕စက္ရံုကို အခ်ိန္ပိုင္းသြားလုပ္မည့္ ညေနအခ်ိန္ ကို ေရာက္သည့္ အထိ ရွိသမွ် အသိေတြ ဆီမွာ ေငြ လိုက္ေခ်းေနမိတယ္…။ ထံုးစံ အတိုငး္. ((မရ))..။ အခ်ိန္ပိုင္း အလုပ္က သေဌးဆီမွာ ေနာက္ဆံုးေခ်းၾကည့္ဖို႕ ေမွ်ာ္လင့္မိေလသည္.။ “သူေဌးက ေတာ့ မင္းသိတဲ့ အတိုင္း ခ်စ္တီးက်ခ်က္ .. မင္းသူငယ္ခ်င္း မင္းေနာင္ အင္ဂ်င္တံုးပိျပီး ေျခေထာက္က်ိဳးတာေတာင္.. ေငြေလး တစ္သိန္းပဲ နစ္နာေၾကးေပးတာ မင္းလဲ သိတာပဲ..။”
အလုပ္သမားေခါင္းဆီမွာ အႀကံေတာင္းမွ တစ္ခါတည္း အေမာဆို႔သြားမိေတာ့တယ္။ သူေတာ္ေတာ္ စိတ္ပ်က္သြားေလသည္။ စိတ္ထဲမွာလဲ ေတာ္ေတာ္ ပူေလာင္ေနမိၿပီ။ ရုတ္တရတ္ သူ အႀကံရသြား ေလသည္..။ င မင္းေနာင္..။ သူ အရက္ကို လူပ်ိဳဘ၀တုန္းက တစ္ခါႏွစ္ခါ ေသာက္ဖူးပါသည္။ အိမ္ေထာင္က်ၿပီးသည့္ အခ်ိန္မွ စၿပီးေတာ့ အခုထိသူ အရက္မေသာက္ဖူးေတာ့ေပ။ အခုေတာ့ သူ အရက္ေသာက္မွ ျဖစ္ေတာ့မည္။ ဘံုဆိုင္ ကိုသြားၿပီးေတာ့ ဘီအီးတစ္ပိုင္းမွာလိုက္သည္။ ပဲႀကီးေလွာ္ တစ္ထုတ္ျဖင့္ အရက္တစ္ပိုင္းကို ေခြးေသာက္ႏြားေသာက္ ေသာက္ခ်လိုက္တယ္။ အူအရိုင္းလို ျဖစ္ေနသျဖင့္ ခ်က္ခ်င္းမူးေ၀ၿပီး ထံုေ၀ လာေလသည္။ သူအလုပ္ထဲ ျပန္သြားလိုက္ေလသည္.။ တဂ်ံဴဂ်ံဳး မည္ေနတဲ့ မီးစက္သံႏွင့္ အထည္ေတြကို ျဖတ္ေနသည့္ ဓါးစက္သံတို႔ျဖင့္ စက္ရံုမွာ ဆူညံေနေလသည္။ သူဓါးစက္နားသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ လိုက္တယ္ လူရိပ္လူေျခတစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္ၿပီး အံတင္းတင္းႀကိတ္လ်က္ သူ႕ လက္သန္းကို ပိတ္အုတ္ေပၚက ဓါးစက္ေအာက္သို႔ ထိုးထည့္လိုက္သည္။ လက္သန္းအရင္းမွ စပ္ရွရွ နာက်င္မႈက လက္ေမာင္းအရင္းမွတဆင့္ ေခါင္းထိပါ ထိုးကိုက္ၿပီး တက္လာသည္။ သူ သည္းမခံႏိုင္စြာ အသံကုန္ျခစ္ၿပီး ေအာ္လိုက္မိေလသည္။
((((( အားးးးးးးးး ))))))
၇န္ကုန္ျမိဳ႕ ကားမ်ားက ညဖက္ဆိုလ်င္ပိုမို က်ပ္တည္းလွသည္..။သူ႕ညာဖက္လက္္ထဲမွာ သမီးေလး အတြက္ ဆရာ၀န္မွာလိုက္သည့္
ပစည္းေတြ ကို စုေပါင္းထုတ္ပိုးျပီးသယ္ထားလိုက္ပါတယ္..။သူ႔ဘယ္ဘက္ လက္မွာေတာ့ ပတ္တီး
ျဖဴျဖဴ က ညအေမွာင္မွာ ထင္ထင္ ရွားရွား..။သူ႕ လက္သန္း တစ္ေခ်ာင္းကေတာ့ ဓါးစက္ေအာက္မွာ
နစ္နာေငြ ႏွစ္သိန္း အတြက္ အစေတးခံ ျဖစ္ခဲ့ျပီ..။ဒါေပမယ့္သူ ၀မ္းမနည္းပါ..။
ပစည္းေတြ ကို စုေပါင္းထုတ္ပိုးျပီးသယ္ထားလိုက္ပါတယ္..။သူ႔ဘယ္ဘက္ လက္မွာေတာ့ ပတ္တီး
ျဖဴျဖဴ က ညအေမွာင္မွာ ထင္ထင္ ရွားရွား..။သူ႕ လက္သန္း တစ္ေခ်ာင္းကေတာ့ ဓါးစက္ေအာက္မွာ
နစ္နာေငြ ႏွစ္သိန္း အတြက္ အစေတးခံ ျဖစ္ခဲ့ျပီ..။ဒါေပမယ့္သူ ၀မ္းမနည္းပါ..။
သမီးေလး အသက္ကို ကယ္ႏိုင္ျပီ.. သာေလးကိုလဲ ေက်ာင္းထားေပးလို႕ ရျပီ..။
အေတြးျဖင့္ စိတ္ေပါ့ပါးစြာ သူျပံဳးလိုက္မိသည္.။သမီးေလးဆီ အခ်ိန္မွီေရာက္မွ ျဖစ္မည္..။ အသင့္လာ
ရပ္ေသာ ဘက္စ္ ကားေပၚ လက္တစ္ဖက္တည္းျဖင့္ ခဲယာခဲဆစ္ ကုတ္တက္လိုက္သည္.။ အထဲကို တိုးလိုက္ေတာ့
တျခားခရီးသည္ေတြ ထံမွအသံမ်ား ဆူပြက္ထြက္လာသည္..။
ရပ္ေသာ ဘက္စ္ ကားေပၚ လက္တစ္ဖက္တည္းျဖင့္ ခဲယာခဲဆစ္ ကုတ္တက္လိုက္သည္.။ အထဲကို တိုးလိုက္ေတာ့
တျခားခရီးသည္ေတြ ထံမွအသံမ်ား ဆူပြက္ထြက္လာသည္..။
“အာ ဘယ္လိုလူလဲ.. အ၇က္ေတြ ေသာက္ထားျပီးေတာ့ ကားလာစီးေနေသးတယ္..”
“ေဟ့လူ.. ခင္ဗ်ား အရက္ေသာက္ထားရင္လဲ တြယ္စီးဗ်.. ခင္းဗ်ားလက္က ေသြးေတြလဲ သူမ်ားေပကုန္လိမ့္မယ္..။”
ဟုတ္သား… သူ ေဆးပစၥည္းေတြ ၀ယ္၇င္း ဒါဏ္ရာက ကိုက္လာသျဖင့္ ထပ္ေသာက္ လာခဲ့ေသးသည္ပဲ..။ သူအားလံုးကို
အားနာစြာ ေတာငး္ပန္ရင္း.. ကားကယ္ရီယာ ခံုဆီကို ထြက္လိုက္သည္..။ သူ႕လိုပဲ တြယ္ကပ္စီးေနသည့္..
ေကာင္ေလးေတြ အမ်ားျပား..။ သူလဲ ရံုးေနာက္က်ရင္ အဲ့လိုစီးေနက် ဆိုေတာ့ သိပ္ေတာ့ မခက္ခဲလွေပ..။
ဒါေပမယ့္ အခုက ပစၥည္းေတြ တစ္ဖက္ျဖင့္ တြဲခိုထားရသျဖင့္ တစ္ခ်က္ခ်က္ လြတ္ခ်င္သည္.။
အားနာစြာ ေတာငး္ပန္ရင္း.. ကားကယ္ရီယာ ခံုဆီကို ထြက္လိုက္သည္..။ သူ႕လိုပဲ တြယ္ကပ္စီးေနသည့္..
ေကာင္ေလးေတြ အမ်ားျပား..။ သူလဲ ရံုးေနာက္က်ရင္ အဲ့လိုစီးေနက် ဆိုေတာ့ သိပ္ေတာ့ မခက္ခဲလွေပ..။
ဒါေပမယ့္ အခုက ပစၥည္းေတြ တစ္ဖက္ျဖင့္ တြဲခိုထားရသျဖင့္ တစ္ခ်က္ခ်က္ လြတ္ခ်င္သည္.။
“ဟို အကို ကားခေလး..”
“ေအာ္ ေအ ညီ.. ခဏ..”
စပယ္ယာ ညီေလးမွ ကားခေတာင္းေတာ့ သူေတာ္ေတာ္ အခက္ေတြ႕သြားသည္..။ ပတ္တီး စည္းထားေပမယ့္ ေဖာ္ထားသည့္ လက္မ
လက္ၫႈိးျဖင့္ ပိုက္ဆံအိိတ္ထဲမွ ပိုက္ဆံကိုခဲယာခဲစစ္ ဆြဲအထုတ္။ ကားက အရွိန္မသတ္ပဲ
အေကြ႕။ သံတိုင္ကို ကိုင္ထားသည့္ သူ႕လက္ လြတ္ထြတ္သြားသည္။ သူလဲ.. ေလထဲကို ေျမာက္တတ္သြားေလသည္။ တခုခု
ျဖင့္ ႐ိုက္မိလိုက္ၿပီးဆိုတာကို ဦးေခါင္းမွ နာက်င္မႈအသိကို ေနာက္ဆံုး အမွတ္ရလိုက္ပါတယ္။ သူအံတင္းၿပီးစိတ္ကို စုလိုက္သည္။ ပထမဦးစြာ သူ႔ပါတ္၀န္းက်င္မွ ဆူညံေနတဲ့
လူသံေတြကို ၾကားလိုက္ရသည္။
လက္ၫႈိးျဖင့္ ပိုက္ဆံအိိတ္ထဲမွ ပိုက္ဆံကိုခဲယာခဲစစ္ ဆြဲအထုတ္။ ကားက အရွိန္မသတ္ပဲ
အေကြ႕။ သံတိုင္ကို ကိုင္ထားသည့္ သူ႕လက္ လြတ္ထြတ္သြားသည္။ သူလဲ.. ေလထဲကို ေျမာက္တတ္သြားေလသည္။ တခုခု
ျဖင့္ ႐ိုက္မိလိုက္ၿပီးဆိုတာကို ဦးေခါင္းမွ နာက်င္မႈအသိကို ေနာက္ဆံုး အမွတ္ရလိုက္ပါတယ္။ သူအံတင္းၿပီးစိတ္ကို စုလိုက္သည္။ ပထမဦးစြာ သူ႔ပါတ္၀န္းက်င္မွ ဆူညံေနတဲ့
လူသံေတြကို ၾကားလိုက္ရသည္။
“ျပဳတ္က်တာေတာင္ နည္းေသး.. မူးေနတာကိုး. အဲ့လို အမူးသမားေတြ ေသတာေတာင္ နည္းေသး..”
“ဟုတ္ပ ဆန္ကုန္ ေျမေလးေတြ…”
“တကယ့္ ငမူးေတြကြာ..ဒီေကာင္လုပ္တာနဲ႔ ကားခ အလကားကုန္ေတာ့မယ္…”
“ကားဆရာေရ ခရီးသည္ေတြ ခရီးဖင့္တယ္.. သူ႔ကုိ နီးစပ္ရာစခန္းကိုပဲ ဖုန္းဆက္ၿပီး အေၾကာင္းၾကားထားေပးလိုက္ေတာ့ဗ်ိဳ႕..။”
သူ႔ကို ကဲ့ရဲေနသံမ်ားကို သူဂရုမစိုက္ႏိုင္ေပ။ အသိစိတ္္မေပ်ာက္ေအာင္ မနည္း ထိန္းထားရေလသည္။ သူ႔လက္ထဲမွ ေဆးပစၥည္းေတြ ထည့္ထားသည့္ အထုတ္ကိုေတာ့ က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ထားဆဲ။
(((((( မဟုတ္ဘူး.. က်ေနာ္ အဲ့လို မဟုတ္မဟုတ္ဘူး.. သမီးေလး…သမီးေလးကို ကယ္ပါဦး..ဗ်ာ…။))))
သူေျပာခ်င္သည့္စကားလံုးမ်ား လည္ေခ်ာင္း၀မွာတင္ ေပ်ာက္သြားေလသည္။ ဦးေခါင္းမွ နာက်င္မႈက သူ႕ကို ေက်ာက္တံုးတစ္တံုးျဖင့္ဖိထားသလိုလို။
သူ႔နားထဲမွ တစ္ခုခု ထိုးထည့္ထားသလို သူ႔နားစည္ထဲမွ ညဥ္းညဴသံကို ေနာက္ဆံုးၾကားလိုက္ ရေလသည္။ သူစကားတစ္ခြန္းေလာက္ေတာ့ ေျပာခ်င္ေနေသးတယ္။ သူေျပာခ်င္သည့္ စကားတစ္ခြန္း… သူ႔ႏႈတ္မွ ေလသံလိုလို တိုးဖြဖြေလး ထြက္လာသည္။
(((((သမီးေလး..))))
ဒါေပမယ့္ ဘယ္သူမွ မၾကားေတာ့ေပ။ ကဲ့ရဲ႕သံ၊ အျပစ္တင္၊ ႐ႈတ္ခ်သံေတြ ႐ြံရွာစက္ဆုပ္တဲ့ အၾကည့္ေတြ ၾကားထဲမွာ သူရဲ႕ ေနာက္ဆံုးဆႏၵေလး ေႂကြ…လြင့္
… သြား…ရ…ပါ..ေတာ့…သည္..။
… သြား…ရ…ပါ..ေတာ့…သည္..။
(Writer by lion)
No comments:
Post a Comment